Chleb, ropa i korupcja

W styczniu 2004 roku iracki dziennik Al Mada wywołał poruszenie na całym świecie, publikując listę osób i przedsiębiorstw z całego świata, które w połowie lat 90-tych zanotowały niebotyczne zyski na wielkim szwindlu przeprowadzonym w porozumieniu z reżimem Saddama Husajna i urzędnikami ONZ. Rewelacje te były tym bardziej szokujące, że do afery doszło pod płaszczykiem programu pomocy humanitarnej dla ekonomicznie wyniszczonego przez embarga Irakowi. W aferze uczestniczyły koncerny z 30 krajów, które w ramach zainicjowanego przez ONZ programu "Oil for Food" miały zapewnić Irakowi dostęp do żywności i lekarstw w zamian za możliwość obrotu iracką ropą. Oficjalnie sprzedano im surowiec o łącznej wartości 64 miliardów dolarów. Jak donosi jednak Al Mada, połowa kontrahentów prowadziła transakcje nielegalnie. Jednocześnie ponad trzy tysiące firm sprzedało ONZ towary z przeznaczeniem na pomoc humanitarną dla Iraku, a ogromna większość z nich płaciła łapówki urzędnikom organizacji! W rezultacie miliardy dolarów trafiły pokątnie do kas zamieszanych w aferę przedsiębiorstw, a niemałą sumę zagarnęła dla siebie także rodzina Saddama Husajna. Korupcyjny system stworzony przy okazji tego szwindlu rozciągał się od Dubaju, przez Genewę po Nowy Jork. Gdy zachodnie media pojęły ogrom nadużyć, uniosły się oburzeniem na "największy skandal w historii". Nie minęło jednak wiele czasu, a o sprawie wszyscy zapomnieli. Tak jakby nigdy się nie wydarzyła.