Chorus Line

"Chorus Line" Richarda Attenborougha powstał w czasie, kiedy po odejściu chwilowej mody na dyskotekowe filmy muzyczne w stylu "Gorączki sobotniej nocy" kinowy musical przechodził wyraźny kryzys. Po sukcesach legendarnych już dziś "West Side Story", "Jesus Christ Super Star" czy "Hair" film muzyczny znalazł się na rozdrożu pomiędzy nowoczesną, wykorzystującą techniczne nowinki formą a konserwatywną, broadwayowską tradycją. Attenborough, zachęcony olśniewającym sukcesem, jaki trzy lata wcześniej odniósł jego obsypany Oskarami "Gandhi" podjął próbę połączenia tych dwóch tendencji. I choć "Chorus Line", broadwayowski przebój z drugiej połowy lat 70., był - jako opowiadająca o teatrze sztuka autotematyczna - materiałem szczególnie niewdzięcznym dla dużego ekranu, jego filmowa adaptacja okazała się dużym sukcesem. Tłum kandydatów na tancerzy tłoczy się przed wejściem na przesłuchanie do najnowszego musicalu, który ma być wystawiany na Broadway'u. Każdy z nich dostaje tylko krótką chwilę, żeby zaprezentować się na scenie przed diabolicznym Zachiem (Michael Douglas), choreografem przeprowadzającym casting. Niespodziewanie na przesłuchaniu zjawia się Cassie (Alyson Reed), dawna gwiazda teatru i przyjaciółka Zacha, która wróciła tu po występach w Hollywood. Swego czasu Cassie odeszła od niego, bo - pochłonięty pracą - zaniedbał ich wspólne życie. Teraz z kolei Zach nie chce z nią rozmawiać, ani tym bardziej przyjąć jej do zespołu. Do finału przechodzi szesnaście osób, z których zostać ma tylko połowa. Ukryty w cieniu widowni Zach, aby wyłonić zwycięzców, wymusza na nich swoistą spowiedź, w czasie której zadaje intymne pytania o ich dzieciństwo, rodziców, pierwsze doświadczenia seksualne, marzenia czy lęki. Kandydaci powoli i często boleśnie zaczynają się odsłaniać. Richard Attenborough (również znany aktor - "Wielka ucieczka" Johna Strugesa czy "Jurassic Park" Stevena Spielberga) zyskał uznanie jako reżyser poruszający w swoich obrazach tematykę społeczną i polityczną.