Cienie we mgle

Swoisty hołd dla uwielbianego przez Allena niemieckiego kina ekspresjonistycznego, przez niego samego nazwany "komedią kafkowską z postacią komiczną uwikłaną w sytuację tragiczną", z olśniewającą obsadą: Mią Farrow, Johnem Malkovichem, Madonną, Jodie Foster, Johnem Cusackiem i oczywiście Allenem na czele. Mroczne, spowite gęstą mgłą, bliżej nieokreślone miasto w Europie Środkowej, żywcem wyjęte z filmów Fritza Langa ("M - Morderca" był bezpośrednią inspiracją dla "Cieni we mgle"), czy F. W. Murnau'a. Lata międzywojenne. W środku nocy patrol straży budzi skromnego i lękliwego urzędnika Kleinmana (Woody Allen) - w osnutym mgłą mieście grasuje seryjny dusiciel. Zdesperowana grupa mieszkańców powołuje straż obywatelską, której zadaniem jest schwytanie mordercy, a Kleinman, czy tego chce, czy nie, musi przyłączyć się do obławy i pomóc w jego tropieniu. Zdezorientowany i zdenerwowany intelektualista krąży nocą po mieście ze zdradzoną przez ukochanego połykaczką mieczy (Mia Farrow), która uciekła z wędrownego cyrku. Obawia się nie tylko dusiciela, ale również rozjuszonej straży obywatelskiej, podejrzewającej go o udział w zbrodniach... Wielkim atutem tej nietypowej dla Allena, ale jak zawsze opatrzonej inteligentnymi i błyskotliwymi dialogami komedii, są utrzymane w stylistyce kina ekspresjonistycznego zdjęcia jednego z ulubionych operatorów Woody'ego - Carlo Di Palmy.