Concorde - anatomia katastrofy

Concorde, najbardziej skomplikowany z kiedykolwiek zbudowanych samolotów pasażerskich, rozbił się w lipcu 2000 roku. Strata tej ikony lotnictwa była katastrofą poza wszelką wyobraźnią. Concorde był najszybszym samolotem pasażerskim na świecie. Lot z Paryża do Nowego Jorku zajmował mniej niż 4 godziny. Ze względu na sześciogodzinną różnicę czasu, lądował o wcześniejszej godzinie niż wylatywał... Wszystko zaczęło się w Tuluzie we Francji w marcu 1969 roku. Concorde był dzieckiem politycznego małżeństwa zawartego między Francją a Wielką Brytanią, by zbudować samolot przyszłości. Szesnaście linii lotniczych z całego świata wyraziło chęć zakupu tego modelu. Konstruktorzy byli przekonani, że do roku 2000 Concorde będzie najlepiej sprzedającym się samolotem pasażerskim na świecie. Lecz sen o międzynarodowej flocie ponaddźwiękowych samolotów nigdy się nie ziścił. Gdy cena paliwa zaczęła wzrastać w latach 70-tych, większość linii lotniczych straciła zainteresowanie. Pomimo tego, że Concorde był jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie samolotów pasażerskich, był też jednym z najdłużej latających. Zawsze pokonywał granice szybkości i temperatury. Oznaczało to duże prawdopodobieństwo popełnienia błędu. 25 lipca 2000 roku Concorde po prostu spadł. Zginęło 113 osób. Nagrania czarnej skrzynki zostały uważnie przeanalizowane, lecz wiele pytań do tej pory pozostaje bez odpowiedzi.