Córy amerykańskich ravioli

Uczennice żeńskiej szkoły w walce o prawo decydowania o sobie. Rok 1963. Aby przerwać niestosowny związek z chłopakiem, rodzice Odie decydują się wysłać ją do szkoły z internatem. Nastolatka niechętnie wchodzi w nowe środowisko, lecz wkrótce znajduje przyjaciółki: Verenę, Tinkę, Momo i Tweety. Dziewczyny tworzą tajny klub, który nazywają Córy Amerykańskich Ravioli. Ambitne, sprytne i zwariowane co chwila podpadają dyrektorce, pannie McVane. Jednak gdy okazuje się, że zarząd stawia na koedukację i decyduje o połączeniu placówki z elitarną szkołą dla chłopców, dziewczęta postanawiają walczyć o niezależność. Nostalgiczna, ale też bardzo pogodna podróż w lata 60. Inspiracją dla twórczyni filmu były jej doświadczenia z czasów nauki w żeńskiej szkole Rosemary Hall. To również jedyna fabuła w reżyserskim dorobku Sarah Kernochan, choć na swoim scenariopisarskim koncie ma ona tak znane tytuły jak Dziewięć i pół tygodnia, Improwizacja czy Sommersby. Producentką wykonawczą filmu została Nora Ephron — uznana hollywoodzka scenarzystka i reżyserka, autorka m.in. Kiedy Harry poznał Sally czy Bezsenności w Seattle. Córy Amerykańskich Ravioli to komedia z feministycznym przesłaniem — dowcipna, przewrotna i niepokorna. Akcja toczy się w latach 60., w szkole, która już w tamtym czasie wydaje się przeżytkiem. Bohaterki filmu, tak jak wszystkie nastolatki, buntują się, myślą o chłopakach i marzą o niezwykłej przyszłości, lecz mają równocześnie świadomość nierówności swoich szans. W główne role wcieliły się młode, wyraziste aktorki: Gaby Hoffmann (Odie), Kristen Dunst (Verena), Monica Keena (Tinka), Merritt Wever (Momo) i Heather Matarazzo (Tweety). Jako panna McVane wystąpiła znakomita brytyjska aktorka Lynn Redgrave. Finałową piosenkę The Hairy Bird wykonał zespół The Fingernails, w skład którego weszła Kernochan oraz jej szkolne koleżanki z Rosemary Hall (w tym Glenn Close). Pozytywna opowieść o sile kobiet.