C.R.A.Z.Y.

W Quebecku, prowincji we wschodniej Kanadzie, żyje francuskojęzyczna robotnicza rodzina Beaulieu. Ojciec, Gervais (Michel Côté) ciężko pracuje i jest przyzwoitym człowiekiem, który szczerze kocha swoich pięciu synów, jest przywiązany do bogobojnej żony Laurienne (Danielle Proulx) i ma słabość do francuskich wokalistów. Synowie wolą nowoczesne brzmienie Davida Bowie'ego i motocyklowe przejażdżki. Zwłaszcza urodzony w Boże Narodzenie 1960 roku Zac (Marc-André Grondin), który wyraźnie różni się od pozostałych braci. Matka wiąże to z dniem urodzin i przypisuje synowi niezwykłą moc. Inność Zaca nie ma jednak wiele wspólnego z Bożym Narodzeniem, nie pociągają go po prostu kobiety i zdecydowanie woli męskie towarzystwo. Zdaje sobie jednocześnie sprawę, że ojciec nie zdoła zaakceptować jego homoseksualizmu, postanawia więc wyprzeć się swojej tożsamości i być taki, jak pozostali bracia. Przez kolejne lata odbywa prywatną rock'n'rollową odyseję, która prowadzi go na "kraniec świata", ale w końcu pomaga pogodzić z samym sobą. Wtedy czeka go największa niespodzianka. "Jest w tym filmie coś magicznego: niby realistyczny, opisujący rodzinny dramat, a jakby unosił się kilka centymetrów nad ziemią" - pisał o "C. R. A. Z. Y. " Paweł Mossakowski w "Gazecie Wyborczej". Krytykom niemal jednogłośnie spodobał się tętniący znakomitą muzyką soundtrack. Na ścieżce dźwiękowej znalazły się nagrania Davida Bowie, Pink Floyd, Patsy Cline, Charlesa Aznavoura czy The Rolling Stones. Jean-Marc Vallée, doceniany już wcześniej reżyser, za "C. R. A. Z. Y. " otrzymał m.in. nagrodę na festiwalu w Toronto i Gijón, 3 Genie Awards i nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. "Lubię, gdy film gubi rytm, po czym go odnajduje i przyspiesza. Lubię być zaskakiwany, wzruszany, oburzany. Lubię wychodzić z kina z satysfakcjonującym uczuciem głodu życia, ochotą na coś więcej. Chciałbym wierzyć, że C. R. A. Z. Y. jest jednym z takich filmów. Zrealizowałem go z myślą o tym i z samolubstwa.