Cudze chwalicie...

Cary Grant i Deborah Kerr, czyli amerykańsko-brytyjski flirt z konsekwencjami. Podczas zwiedzania Anglii bogaty Amerykanin Charles Delacro trafia do zabytkowej posiadłości. Jako turysta gubi się podczas oprowadzania. Otwiera drzwi, które okazują się wejściem do prywatnego pokoju. Zastaje hrabinę Hilary Rhyall, która jest właścicielką domu. Hilary mieszka tu wraz z mężem Victorem, a wynajmowanie posiadłości w celach turystycznych jest jednym z pomysłów na zarabianie na życie. Charles jest oczarowany urodą i elokwencją Hilary, więc szybko inicjuje flirt. Lekko znudzona życiem kobieta podejmuje niewinną z pozoru grę. Film jest adaptacją niezwykle popularnej na londyńskim West Endzie sztuki Margaret Vyner i Hugh Williamsa. Reżyserii podjął się Amerykanin Stanley Donen, wsławiony takimi musicalami jak Deszczowa piosenka czy Zabawna buzia. Jednak Cudze chwalicie… nie kojarzy się z hollywoodzkimi musicalami Donena. Zamiast ruchu, wyrafinowanych scenografii czy spektakularnych sekwencji montażowych otrzymujemy brytyjską w klimacie, kameralną komedię obyczajową. Głównym budulcem akcji, relacji między bohaterami, a także źródłem humoru są dialogi. Błyskotliwe i dowcipne, ukazujące różnice "damsko-męskie" oraz ironicznie obnażające stereotypy (Brytyjczycy i Amerykanie). Twórcom udało się w teatralną formę tchnąć filmowe życie oraz nadać całości lekką, niezobowiązującą formę. Komedia Donena to również gwiazdorska obsada, z Carym Grantem i Deborah Kerr na pierwszym planie, i kreacje na długo pozostające w pamięci.