Czarny kot, biały kot

(CRNA MACKA, BELI MACOR / BLACK CAT, WHITE CAT)Komedia, 124 min, Francja/Niemcy /Jugosławia/Austria 1998Reżyseria: Emir KusturicaScenariusz: Gordan MihicWystępują: Bajram Severdzan, Srdan Todorovic, Branka Katic, Florijan Ajdini, Ljubica Adzovic, Zabit Memedov, Miki Manojlovic, Sabri Sulejmani i inni Tytułowy czarny i biały kot, a właściwie czarna kotka i biały kocur, staną się świadkami pewnego cygańskiego wesela, ale zanim do niego dojdzie, na ekranie wiele się wydarzy: jedni się zakochają, inni popadną w tarapaty, ktoś umrze, a przynajmniej tak się będzie wydawało, będą oszustwa i ucieszne żarty, ucieczki i pogonie. Jak każdy film Emira Kusturicy, tak i "Czarny kot...", nagrodzony Srebrnym Lwem na festiwalu w Wenecji w 1998 r. , tryska życiem, energią, barwami, urzeka nonszalanckim luzem i absurdalnym humorem, rozbrzmiewa żywiołową muzyką. Jego bohaterowie żyją niejako w stanie nieważkości, nie za bardzo przejmując się codziennymi problemami. Bo przecież zawsze wszystko jakoś się układa, nawet tym, których los lubi wystawiać do wiatru. Niewiele brakowało, żeby ten film wcale nie powstał. Zniechęcony niejednoznacznym przyjęciem "Undergroundu" Kusturica rozważał nawet wycofanie się z dalszego robienia filmów. Ostatecznie dał się namówić na nakręcenie dokumentu o muzykach z "Undergroundu". Z czasem skromny projekt rozrósł się do rozmiarów pełnometrażowego dzieła, do którego scenariusz napisał Gordan Mihić, scenarzysta legendarnego już "Czasu Cyganów". Obibok i drobny oszust Matko Destanov mieszka z synem Zare w cygańskiej wiosce nad rzeką. Ojciec Matko, Zarije, szanowany właściciel cementowni, jest dobrym przyjacielem samego Grgi Piticia, cygańskiego ojca chrzestnego i potentata finansowego. Co prawda, obaj starcy nie widzieli się od 25 lat, ale nie tym mierzy się siłę przyjaźni. Matko od jakiegoś czasu nosi się z zamiarem zrobienia większego interesu na nielegalnej sprzedaży benzyny pochodzącej z pociągu towarowego przewożącego paliwo. Ale zanim będzie mógł cieszyć się zyskami, musi sporo zainwestować. Ponieważ nie może pożyczyć pieniędzy od ojca, niechętnego jego pomysłom, udaje się do Grgi, któremu oświadcza, że stary Zarije umarł. Poruszony tym Grga daje mu pieniądze, a nawet postanawia odwiedzić grób przyjaciela. Dla większego powodzenia swojego przedsięwzięcia Matko wchodzi w spółkę z Dadanem Karambolo, uzależnionym od narkotyków królem cygańskich rzezimieszków. Dadan bez skrupułów wykorzystuje jego naiwność i łatwowierność. Pozbawiwszy Matko przytomności, zabiera mu pieniądze, a cały pociąg cystern wywozi w nieznanym kierunku. Podwójnie oszukany Matko musi teraz przystać na warunki Dadana, który domaga się rekompensaty za poniesione rzekomo straty. W ramach zadośćuczynienia młody Zare ma poślubić siostrę Dadana, Afrodytę, karlicę zwaną przez wszystkich Biedroneczką. Niestety, Zare kocha się od dawna i z wzajemnością w pięknej kelnerce Idzie, podczas gdy Biedroneczka marzy o delikatnym olbrzymie, który nosiłby ją na rękach. Mimo że na krótko przed ślubem Zarije naprawdę umiera, Dadan, dorwawszy wreszcie narzeczonego dla Afrodyty, nie chce słyszeć o żadnej zmianie terminu. Obłożony bryłami lodu Zarije czeka więc na strychu na swój pochówek. W dniu ślubu zdesperowani młodzi postanawiają jednak nie poddawać się dyktatowi Dadana i Zare pomaga Afrodycie uciec zza weselnego stołu. Kiedy Dadan spostrzega, że został wystrychnięty na dudka, zarządza pogoń za siostrą. Ale nieoczekiwanie w lesie Afrodyta natrafia na swój ideał mężczyzny.