Człowiek na dachu

Man on the Roof, Szwecja 1976

Komisarz Martin Beck bada sprawę zabójstwa porucznika Nymana. W trakcie dochodzenia wychodzi na jaw, że Nyman był brutalnym śledczym, a w jego śmierć mógł być zamieszany inny policjant.

Reżyseria:Bo Widerberg

Czas trwania:107 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Thriller

Człowiek na dachu w telewizji

Galeria

Człowiek na dachu (1976) - Film
Człowiek na dachu (1976) - Film
Człowiek na dachu (1976) - Film
  • Człowiek na dachu (1976) - Film
  • Człowiek na dachu (1976) - Film
  • Człowiek na dachu (1976) - Film
  • Sven Wollter

    jako Lennart Kollberg

  • Carl-Gustaf Lindstedt

    jako Martin Beck

  • Thomas Hellberg

    jako Gunvald Larsson

  • Hakan Serner

    jako Einar Rönn

  • Harald Hamrell

    jako Stefan Nyman

  • Ingvar Hirdwall

    jako Ake Eriksson

  • Bo Widerberg

    Scenariusz

  • Maj Sjöwall

    Scenariusz

  • Per Wahlöö

    Scenariusz

  • Per Berglund

    Producent

  • Bjorn Jason Lindh

    Muzyka

  • Sylvia Ingemarsson

    Montaż

Opis programu

Komisarz Martin Beck, bohater bestsellerowych powieści Maj Sjowall i Pera Wahloo, bada sprawę brutalnego zabójstwa policjanta. W trakcie dochodzenia wychodzą na jaw zaskakujące fakty. W sztokholmskim szpitalu zostaje zamordowany porucznik Stefan Nyman (Harald Hamrell). Sprawą zajmują się jego koledzy z wydziału zabójstw, zespołem kieruje Martin Beck (Carl-Gustaf Lindstedt). Podczas dochodzenia wychodzi na jaw, że Nyman był bardzo brutalnym śledczym, który często posługiwał się w swojej pracy przemocą. Uwagę policjantów przykuwa wątek Ake Erikssona (Ingvar Hirdvall), ich byłego kolegi, którego żona zmarła rzekomo z powodu działań Nymana. Gdy pętla wokół Erikssona się zacieśnia, ten decyduje się na desperacki krok... Brutalny thriller policyjny na podstawie "Człowieka z Saffle", jednej z powieści Maj Sjowall i Pera Wahloo opowiadających o Martinie Becku, oficerze sztokholmskiego wydziału zabójstw. W rolę Becka wcielił się Carl-Gustaf Lindstedt (Harry Munter, Człowiek, który przestał palić), a jako Ake Eriksson wystąpił laureat Srebrnego Niedźwiedzia Ingvar Hirdvall (Świt, Millenium: Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet). Za kamerą stanął nagradzany na festiwalach w Cannes i Berlinie Bo Widerberg (Miłość Elwiry Madigan, Adalen 31, Życie jest piękne), najwybitniejszy obok Ingmara Bergmana przedstawiciel szwedzkiego kina. Widerberg, chcąc stworzyć duszną atmosferę zagrożenia, zaangażował wielu amatorów i często manipulował ich reakcjami na planie. Dzięki temu udało mu się osiągnąć efekt ciągłej niepewności i narastającego strachu. Mimo upływu lat obraz nadal wywiera duże wrażenie. Jego największą siłą jest realizm i znakomicie budowane napięcie. Na uwagę zasługują też kapitalnie zrealizowane sceny akcji - niektóre z nich dosłownie wbijają w fotel. Obraz zdobył prestiżową statuetkę Złotego Żuka, był także szwedzkim kandydatem do Oscara.