Daleko na północy

W latach 60. i 70. Sam Shepard zyskał sobie miano jednego z czołowych amerykańskich dramaturgów, zdobył prestiżową nagrodę Pulitzera. "Daleko na północy" to jego filmowy debiut reżyserski, jednak już cztery lata wcześniej zetknął się z kinem. Napisał scenariusz do dramatu Wima Wendersa "Paris, Texas", który stał się sensacją w Cannes, zagrał uhonorowaną nominacją do Oscara drugoplanową rolę w "Pierwszym kroku w kosmos". Film Sama Sheparda koncentruje się wokół trudnych życiowych problemów zwykłej rodziny, mieszkającej "daleko na północy". Na ich przykładzie twórca ukazuje dramatyczną wizję rzeczywistości amerykańskiej prowincji. W miarę rozwoju akcji ujawniają się zawiłe koleje losów poszczególnych członków rodziny, skomplikowane relacje pomiędzy nimi. Bohaterka filmu, Kate, wychowywała się na farmie w Minnesocie. Od dzieciństwa marzyła, by wyrwać się do miasta, rozpocząć lepsze życie. Kiedy dorosła, mogła wreszcie ziścić skrywane głęboko marzenia. Po latach Kate wraca w rodzinne strony. Wezwał ją ojciec Bertrum, który z licznymi obrażeniam leży w szpitalu. Uległ groźnemu wypadkowi, powożąc konną bryczką. Teraz szuka zemsty na koniu, który poniósł. Egzekucji ma dokonać właśnie Kate. Obiecuje złożonemu chorobą ojcu, że zastrzeli Mela. Chce odpłacić w ten sposób za wszystkie krzywdy, które wyrządziła rodzinie, uciekając z domu wbrew ich woli. Na farmie pozostały jej matka Amy (Ann Wedgeworth) i siostra Rita, która samotnie wychowuje swoją nieślubną córkę. Spotkanie po latach w rodzinnym gronie skłania do wspomnień i refleksji nad dotychczasowym życiem. Staje się okazją do wyrzucenia z siebie tak długo tłumionych pretensji i żalów. Pozostaje jeszcze nie rozwiązana sprawa Mela. Wrażliwa Rita jest przeciwna zabijaniu zwierząt i próbuje skłonić Kate, by darowała koniowi życie.