Dejmek - film o Kazimierzu Dejmku

Filmowy portret zmarłego 31 grudnia 2002 r. wybitnego reżysera. W wieku 17 lat żołnierz BCh, walczył w partyzantce. W latach 1949-61 i 1975-79 dyrektor Teatru Nowego w Łodzi (m.in. słynne spektakle okresu odwilży: "Łaźnia" Majakowskiego, "Ciemności kryją ziemię" Andrzejewskiego), 1962-68 Teatru Narodowego w Warszawie, odwołany po głośnej inscenizacji (1967) "Dziadów" Mickiewicza. W latach 1969-71 pracował wyłącznie za granicą (m.in. "Gra w zabijanego" w Burgtheater, "La Passione" w Piccolo Teatro w Mediolanie), a po powrocie w Teatrze Wielkim w Łodzi i warszawskim Teatrze Dramatycznym. W latach 1981-95 dyrektor Teatru Polskiego w Warszawie; znakomity inscenizator dramaturgii staropolskiej (m.in. "Żywot Józefa" Reja, "Historya o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" Mikołaja z Wilkowiecka), młodopolskiej ("Noc listopadowa", "Wyzwolenie" i "Wesele" Wyspiańskiego), jak i współczesnej (m.in. "Operetka" Gombrowicza, "Namiestnik" Hochhutha, "Ambasador" i "Portret" Mrożka). Reżyserował również przedstawienia operowe, m.in. "Henryk VI na łowach" Kurpińskiego, "Diabły z Loudun" Pendereckiego. W latach 1988-89 - prezes ZASP, 1993-96 - minister kultury i sztuki oraz poseł na sejm.