Dekalog człowieka-gumy

Krzysztof Rojek jest artystą estradowym występującym jako tzw. człowiek - guma. Zaczął wyginać się już w wieku kilku lat. Przez wiele lat pracował w cyrku. Między 2000 a 2002 rokiem Rojek doświadczył kilku osobistych tragedii: najpierw zmarła mu matka, potem ojciec i brat. Załamał się, nie mógł sobie poradzić z nadmiarem nieszczęść. Przestał występować. Wrócił do rodzinnego domu. Był zupełnie sam - nie ma żony i dzieci, bo nigdy nie miał na to czasu. Ważna była tylko kariera. Został bez środków do życia. Zamieszkał w Domu Opieki Społecznej w Teodorówce. Krzysztof Rojek żyje tam wśród 190 osób upośledzonych umysłowo, z porażeniem mózgowym i innymi wadami rozwojowymi. Dzieli pokój z dwoma niedorozwiniętymi mężczyznami. Codziennie ćwiczy w sali gimnastycznej, chce wrócić do formy. Wykonuje skomplikowane ewolucje, jest niezwykle sprawny fizyczne. Marzy o powrocie na arenę. Nie utrzymuje bliższych kontaktów z chorymi. Jest zdystansowany, skupiony na sobie. Niepełnosprawni darzą go sympatią, witają serdecznie, biją brawo, kiedy wykonuje jakiś popisowy numer. "Dekalog człowieka - gumy" to film o sytuacji człowieka zdrowego fizycznie, który uważa, że został pokrzywdzony przez los. Nie chce zaakceptować prawdy o sobie: że nie ma przyszłości jako artysta estradowy i powinien zakończyć występy.