Djam

Djam dzieciństwo spędziła w Paryżu, a teraz po śmierci matki mieszka z ojczymem na statku wycieczkowym, zacumowanym u wybrzeży Lesbos. Trudno powiedzieć, ile ma lat i czym się w życiu zajmuje: miejscowi uważają ją za wariatkę, bo nie uznaje żadnych obyczajowych tabu, brata się z każdym i każdą, ufa intuicji. Pewnego dnia wyjeżdża do Stambułu, aby załatwić sprawunki dla "wujka", potargować się z rzemieślnikami o cenę korbowodu do zepsutej łodzi, bo w kraju panuje kryzys. Błąka się więc po ulicach metropolii, tańczy i śpiewa, aż w końcu poznaje młodą Francuzkę, której w drodze na misję humanitarną w Syrii ukradziono plecak i pieniądze. Djam zabiera dziewczynę w podróż powrotną na Lesbos raz taksówką, raz pociągiem, ale głównie "jak się uda", bo w Grecji transport działa od strajku do strajku. I tak przejście z punktu A do punktu B zamienia się we frywolne snucie i tułanie, poznawanie atmosfery europejskiej prowincji, na której kryzys gospodarczy odciska coraz bardziej niszczące piętno.