Dobry człowiek na złe czasy

W trudnych czasach poezja Jana Pawła II dawała nadzieję na zrozumienie Boga, jego głos niósł pociechę, a jego dowcip przybliżał go jako człowieka. Kto z nas nie pamięta słów Ojca Świętego, który zwracał się do tłumu wystającego pod domem na ulicy Franciszkańskiej 3: "Idźcie już do domu, papież chce spać". Podczas pielgrzymki do Wadowic wspominał tamtejsze kremówki. Anegdot i opowieści ze spotkań wiernych z papieżem można przytaczać bardzo dużo, wiele z nich zostało utrwalonych w materiałach filmowych z pielgrzymek. Wspomnienia o papieżu zachowały się też w pamięci ludzi, którzy mieli okazję spotkać z Ojcem Świętym. Jakim był człowiekiem? Był uwielbiany przez dzieci i dorosłych. Od początku pontyfikatu mówiono o nim: "dobry człowiek na złe czasy".