Dom obłąkanych

Psychopatyczny morderca terroryzuje miasto, w okrutny sposób zabijając swoje ofiary. Zbrodni dokonuje zawsze w pobliżu miejskich śmietników, dlatego policja nadała mu przydomek Śmieciarz, a jedynym śladem są pozostawiane na miejscu ogromne kałuże krwi, jednoznacznie świadczące o tym, że ofiara nie była w stanie przeżyć ataku. Nikt nie zna tożsamości Śmieciarza, ani jego motywów, nikt też nie ma pojęcia, gdzie ukrywa ciała zabitych. Pewnego wieczoru policyjny patrol zupełnie przypadkowo odkrywa jego kryjówkę w kanałach ściekowych, tam też znajduje szczątki licznych ofiar. W czasie obławy Śmieciarz zostaje lekko ranny, dlatego nie trafia od razu do aresztu. Do czasu przybycia agentów FBI, którzy mają poprowadzić śledztwo w jego sprawie, zostaje umieszczony w już niemal całkowicie opustoszałym szpitalu psychiatrycznym Crestmore. Wstępną ocenę psychiatryczną zatrzymanego ma przeprowadzić na miejscu doktor Margaret Belham, wezwana specjalnie wieczorem do szpitala. Ma na to godzinę, później Śmieciarza przejmie policja federalna. Umieszczony w specjalnej celi zbrodniarz milczy jednak jak zaklęty. Dyrektor szpitala, dr Fallon, dla którego zamknięcie jego placówki oznacza ostateczny koniec kariery, wierzy, że uda mu się nakłonić psychopatę do mówienia i tym samym zyskać znaczny rozgłos. Prosi więc Margaret, żeby pozwoliła mu porozmawiać ze Śmieciarzem sam na sam, bezpośrednio, a nie poprzez pancerną szybę. Choć niechętnie, dr Belham wyraża na to zgodę. Dr Fallon wkracza do celi. Margaret, zajęta telefoniczną rozmową ze swoją córeczką, nie widzi tragedii, która rozgrywa się za szybą. Fallon ginie z ręki Śmieciarza, który zdołał oswobodzić się z kaftana bezpieczeństwa. Chwilę później psychopata wdziera się do pomieszczenia, gdzie przebywa Margaret. Przerażona kobieta rzuca się do ucieczki. Śmieciarz na krótko gubi jej ślad, ale nie marnuje czasu. Kolejno morduje napotykanych na swojej drodze policjantów i szpitalnych ochroniarzy, którzy mieli zapewnić bezpieczeństwo dr Belham.