Dom z drzazg

Historia tymczasowego domu dziecka, położonego w Lisiczańsku, we wschodniej Ukrainie. Dwadzieścia kilometrów od linii frontu. Poznamy to miejsce i historie opowiedziane przez podopiecznych. Pochodzą oni z rozbitych rodzin, przeżyli różne traumy i tłumią w sobie wiele dramatycznych wspomnień. Dzielą się nimi przed kamerą, kreśląc dziennik rozbitych żyć, które trwają mimo wszystko, w najgorszych wojennych okolicznościach, w smutku, ale też chwilowych, ulotnych radościach. Film portretuje niewidoczne gołym okiem skutki wojny: alkoholizm, przemoc domową czy choroby psychiczne. Co dziesiąta rodzina w tym rejonie jest rozbita. Dom dziecka może wydawać się zimnym i nieprzyjaznym schronieniem, ale w rzeczywistości jest ciepłą, opiekuńczą przystanią. Pracownicy starają się zapewnić wychowankom magiczną, bezpieczną atmosferę. Bo te dzieci, których los leży w rękach sądu na to zasługują. Każde dziecko pozostawia trwały ślad w przytułku, w wychowawcach i kolegach, których tu poznaje. Jest nadzieja, że to coś znaczy. Jak mówi przysłowie: Nadzieja umiera ostatnia. Film zdobył wiele nagród na międzynarodowych festiwalach.