Dotknięcie nocy

"Dotknięcie nocy" to drugi chronologicznie, po "Mężu mojej żony", film w dorobku Stanisława Barei i zarazem pierwszy polski ekranowy "kryminał". Kanwą scenariusza były wypadki autentyczne. W drugiej połowie lat pięćdziesiątych na szosie pod Pleszewem na jadący z banku samochód napadli nieznani sprawcy. Nie tylko ograbili konwój, ale zabili jeszcze cztery osoby - dwie kasjerki, strażnika i kierowcę. W utworze Barei jest podobnie. Reżyser opowiada całą historię z punktu widzenia przestępcy. Widz zatem od początku wie, kto jest czarnym charakterem. Roman Jacenko pracuje jako fotograf w małym, prowincjonalnym miasteczku. Ma dość mieszkania na obskurnym poddaszu i zamierza szybko - co musi być niezgodne z prawem - poprawić swój los. Zakochana w Jacence kasjerka bankowa Beata informuje go o terminie i wysokości kolejnej wypłaty. W dniu, kiedy konwój z pieniędzmi jedzie do banku fotograf, udając rannego, zatrzymuje go, zabija obsługę wozu i kradnie pieniądze. Łup ukrywa w ruinach domu i na wysypisku śmieci. Nie cieszy się wszakże długo swą zdobyczą. Do akcji wkracza bowiem przebiegły kapitan Prokosz z miejscowego komisariatu milicji. Krytyka potraktowała film Barei życzliwie, zauważono zwłaszcza ciekawe kreacje Wiesława Gołasa i Elżbiety Kępińskiej. Potem Stanisław Bareja zasłynął jako twórca znakomitych komedii. Do kina sensacyjnego nie wrócił już nigdy. Film sensacyjny, 89 min, Polska 1961 Reżyseria: Stanisław Bareja Scenariusz: Aleksander Ścibor - Rylski Zdjęcia: Jan Janczewski Muzyka: Adam Walaciński Występują: Jerzy Kozakiewicz, Elżbieta Kępińska, Hanna Zembrzuska, Wiesław Gołas, Wanda Łuczycka, Kazimierz Dejunowicz, Aleksander Dzwonkowski, Stefan Śródka, Stanisław Wyszyński, Irena Orzecka, Bolesław Płotnicki, Irena Gruszecka i inni