Dotknij mnie

Autorkami filmu są Anna Jadowska i Ewa Stankiewicz, absolwentki polonistyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Ich drogi spotkały się na PWSFTViT w Łodzi, tu też powstał pomysł współpracy. Mocny i odważny film "Dotknij mnie", opowiadający "o braku miłości i desperackim jej poszukiwaniu", zrealizowały jako studentki łódzkiej Filmówki, ale bez pomocy władz szkolnych i profesorów. Przystąpiły do kręcenia zdjęć latem, już po zakończeniu zajęć na uczelni. "Dotknij mnie" zostało osadzone w realiach polskiej szarej rzeczywistości. Akcja rozgrywa się w Łodzi, gdzie kwitnie bezrobocie i szerzy się bieda. Autorki filmu ukazują najuboższe dzielnice miasta, ulice nędzy, zamknięte przędzalnie, ludzi włóczących się bez celu, wystających na podwórkach, awanturujących się i czekających na jakąś dorywczą pracę czy choćby nielegalny zarobek. Bohaterowie filmu to ludzie życiowo niespełnieni, rozbici, niezdolni do prawdziwej miłości, żyjący w "emocjonalnym ubóstwie". Fatalny start ma młodzież pochodząca z patologicznych, rozbitych rodzin, pozbawiona szans na lepszą przyszłość, utrzymująca się z kradzieży, rozbojów. W slumsach, dzielnicy ubóstwa i nędzy, życie toczy się utartymi koleinami. Na tym tle rozwija się akcja filmu, kolejno przewijają się rozmaite wątki. Nastolatka Ania (Anna Bielecka) mieszka z matką Ewą (Ewa Szykulska) i jej konkubentem. W domu, w którym raczej się nie przelewa, wybucha awantura o mielonkę. Ktoś zjadł wędlinę, którą dziewczyna odłożyła dla siebie. Padają wyzwiska, wulgarne słowa, dochodzi nawet do rękoczynów. Interweniuje policja. Ania nie akceptuje konkubenta pod jednym dachem, okazuje mu niechęć i pogardę, buntuje się, ucieka z domu w miasto. Nazajutrz zjawia się ponownie młody funkcjonariusz policji, Grzegorz (Grzegorz Stosz), który brał udział w interwencji. Jest zauroczony znacznie starszą Ewą, błaga choćby o jedno dobre słowo, jeden gest. Od tej pory nie daje spokoju kobiecie, nachodzi jej dom. W tej samej ubogiej dzielnicy miasta, w starej kamienicy mieszkają dwaj koledzy, absolwenci szkoły filmowej, Sylwek (Sylwester Jakimow) i Piotrek (Piotr Miazga), którzy również są bezrobotni. Złapali chałturę w miejscowej stacji telewizyjnej, dla której prowadzą programy TVShop, ale praca nie daje im satysfakcji. Przynosi jedynie marne grosze i upokorzenia ze strony aroganckiego reżysera reklamówek, który w końcu i tak rezygnuje z ich usług. Szukają więc innego zajęcia. Piotrek rozmawia z urzędnikiem Urzędu Pracy, który od razu rozwiewa jego nadzieje. Z dyplomem szkoły filmowej w kieszeni z pewnością nie znajdzie tu oferty dla siebie, pozostają mu co najwyżej sezonowe prace za granicą, ale okazuje się, że i tam nie ma szans. Niemcy, Szwedzi, Francuzi, szukając ludzi do zbierania jagód czy ścinania kapusty wymagają dyplomu ukończenia szkoły ogrodniczej bądź udokumentowanego pięcioletniego stażu pracy. Pewnego razu niespodziewanie chłopaków odwiedza niezbyt urodziwa dziewczyna, która rozpoznała Sylwka z telewizyjnej reklamówki i nieśmiało próbuje mu wyznać, że jest nim mocno zainteresowana. Koledzy w okrutny sposób zabawią się kosztem naiwnej i brzydkiej panienki. Film obyczajowy, 82 min, Polska 2003 Scenariusz i reżyseria: Ewa Stankiewicz i Anna Jadowska Zdjęcia: Robert Mleczko Aktorzy: Ewa Szykulska, Sylwester Jakimow, Piotr Miazga, Grzegorz Stosz, Anna Bielecka, Karolina Obrębska, Wojciech Zieliński, Izabela Nowakowska, Cezary Majdański