Dowcip
Wit, USA/Wielka Brytania 2001
Nauczycielka uniwersytecka Vivian Bearing cierpi na chorobę nowotworową. Jej stan jest bardzo poważny. Kobieta postanawia wziąć udział w programie badań nad rakiem i poddaje się chemioterapii.
Reżyseria:Mike Nichols
Czas trwania:95 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat
Dowcip w telewizji
Galeria
Emma Thompson
jako Vivian Bearing
Christopher Lloyd
jako dr Harvey Kelekian
Eileen Atkins
jako Evelyn 'E.M.' Ashford
Audra McDonald
jako Susie Monahan
Jonathan M. Woodward
jako dr Jason Posner
Harold Pinter
jako pan Bearing
Mike Nichols
Reżyseria
Margaret Edson
Scenariusz
Emma Thompson
Scenariusz
Mike Nichols
Scenariusz
Simon Bosanquet
Producent
Cary Brokaw
Producent
Opis programu
Vivian Bearing (Emma Thompson) wykłada historię literatury angielskiej na uniwersytecie. Kobieta specjalizuje się w poezji siedemnastego wieku. Jest tytanem pracy, podziwiają ją zarówno współpracownicy, jak i studenci. Gdy dowiaduje się, że ma raka, postanawia poddać się eksperymentalnej terapii. Czy uda jej się zachować pewność siebie i siłę ducha w obliczu śmiertelnej choroby? Wyprodukowana przez HBO telewizyjna adaptacja nagrodzonej Pulitzerem sztuki Margaret Edson pod tym samym tytułem. Film jest efektem współpracy dwóch wybitnych osobowości świata kina - reżysera Mike'a Nicholsa (Kto się boi Virginii Woolf?, Absolwent) i aktorki Emmy Thompson (Powrót do Howards End, Rozważna i romantyczna), która nie tylko wcieliła się w główną bohaterkę, ale była też współautorką scenariusza. Kameralny obraz w poruszający, a zarazem powściągliwy sposób ukazuje dramat kobiety, która poświęciła życie analizowaniu poezji metafizycznej. Kiedy jednak musi skonfrontować się z faktem własnej śmiertelności, jej świetny intelekt zawodzi. Okazuje się, że w sytuacji granicznej największą wartością są bliskość i ciepło drugiego człowieka. Film otrzymał trzy statuetki Emmy (za reżyserię, montaż i w kategorii "najlepszy film telewizyjny") oraz dwie nominacje do Złotego Globu, w tym za rolę Emmy Thompson. Na MFF w Berlinie uhonorowano go nagrodą specjalną przyznawaną przez ekumeniczne jury. W obrazie wykorzystano muzykę wybitnych XX-wiecznych kompozytorów, m.in. fragmenty III symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego.