Drukarze

Druga część filmu opowiada o burzliwym rozwoju niezależnych wydawnictw w Polsce, przedstawiając ten proces na podstawie relacji głównych bohaterów tamtych wydarzeń. Był to okres nieustannych zmagań z policją i szczególnie trudnych w warunkach konspiracji działań logistycznych: przywiezienie papieru, materiałów drukarskich czy maszyn, prace introligatorskie bądź kolportaż urastały do rangi prawdziwych wyzwań. Ilustrują to filmowe materiały archiwalne oraz rekonstrukcja jednej z zakonspirowanych drukarń. Autorzy prezentują także dokonania niezależnego ruchu wydawniczego, czyli wielką liczbę czasopism i książek oficjalnie w Polsce nieobecnych, bo zakazanych. Większość z nich trafiła do zbioru tzw. "cymeliów", czyli druków rzadkich i cennych, i jest trzymana dosłownie "za kratkami". Najcenniejszy i największy zbiór takich wydawnictw znajduje się w Bibliotece KUL. Film kończy się w momencie najpełniejszego rozkwitu niezależnych wydawnictw w Polsce, czyli w okresie pomiędzy sierpniem 1980 roku a grudniem roku 1981.