Dubler

Zrealizowany w 1977 r. "Dubler" kosztował 25 mln franków, ale te nakłady szybko się zwróciły: tylko w pierwszym tygodniu dystrybucji obejrzało go we Francji ponad 300 tys. widzów. Przyciągały ich przede wszystkim nazwiska gwiazd: amerykańskiego sex-symbolu Raquel Welch, wystarczająco pięknej, by nikt nie zwracał uwagi, czy dobrze gra, oraz niezwykle popularnego wówczas we Francji Jeana-Paula Belmondo, zwanego pieszczotliwie przez rodaków B'belem. Zapewniał on, że nawet w najbardziej karkołomnych scenach nie korzysta z pomocy kaskaderów. W czasie realizacji filmu reporterzy donosili z planu, że aktor został ranny w walce z bengalskim tygrysem, a gdy spadając z wysokich schodów skręcił sobie nogę, "był natychmiast gotów do powtórzenia sceny, kazał tylko obandażować sobie kostki". Ostatnie ujęcia, kiedy Belmondo wyskakuje z helikoptera na wysokości 2 tys. metrów i przedostaje się do dwupłatowca pilotowanego przez Raquel, ostrożni producenci kręcili na zakończenie realizacji, gdy "Dubler" był już właściwie gotowy. I choć Belmondo nie ukrywał, że dzieło Claude'a Zidi wymagało nie tyle kunsztu aktorskiego, co kondycji i sprawności fizycznej, dobrze bawił się na planie, grając podwójną rolę: sławnego aktora i jego dublera.