Dym
Smoke, Niemcy/Japonia/USA 1995
Portret ludzi na co dzień zmagających się z przeciwnościami losu i przyziemnymi problemami. Ścieżki bohaterów przecinają się w sklepiku tytoniowym prowadzonym przez Auggie'ego Wrena.
Reżyseria:Wayne Wang
Czas trwania:108 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komediodramat
Dym w telewizji
Galeria
Harvey Keitel
jako Auggie Wren
Jared Harris
jako Jimmy Rose
William Hurt
jako Paul Benjamin
Harold Perrineau
jako Rashid Cole
Victor Argo
jako Vinnie
Michelle Hurst
jako ciocia Em
Maysie Hoy
Montaż
Christopher Tellefsen
Montaż
Wayne Wang
Reżyseria
Kenzô Horikoshi
Producent
Satoru Iseki
Producent
Greg Johnson
Producent
Opis programu
Lata dziewięćdziesiąte XX wieku, Brooklyn. Auggie Wren (Harvey Keitel) jest właścicielem kiosku z cygarami. Mężczyzna codziennie o 8 rano fotografuje swój sklep. W ten sposób dokumentuje zmieniającą się rzeczywistość. Jego stały klient, znany pisarz Paul Benjamin (William Hurt), nie rozumie tego hobby. Artysta przechodzi załamanie po nagłej śmierci swojej ciężarnej żony. Pewnego dnia zaprzyjaźnia się z czarnoskórym Rashidem (Harold Perrineau Jr.), który marzy o tym, żeby poznać swojego ojca (Forest Whitaker). W sklepie pojawia się też była kochanka Auggiego, Ruby (Stockard Channing). Kobieta informuje go, że najprawdopodobniej jest ojcem jej uzależnionej od narkotyków córki (Ashley Judd). Ciepły film, który w ujmujący sposób opowiada o naszej codzienności, składającej się z drobnych spraw, przypadkowych momentów, niespodziewanych spotkań i zbiegów okoliczności. Portretuje ludzi jak my, którzy na co dzień zmagają się z przeciwnościami losu oraz przyziemnymi problemami. Obraz Wayne'a Wanga (Chińska szkatułka) powstał, podobnie jak późniejszy Brooklyn Boogie, we współpracy z wybitnym amerykańskim pisarzem Paulem Austerem. W głównych rolach występują uznani aktorzy: William Hurt (Pocałunek kobiety pająka, Historia przemocy), Harvey Keitel (Bugsy, Fortepian), Stockard Channing (Szósty stopień oddalenia) oraz Forest Whitaker (Ostatni król Szkocji, Kamerdyner). Film podbił serca krytyków i publiczności na całym świecie. Oprócz berlińskiego Srebrnego Niedźwiedzia otrzymał Nagrodę Independent Spirit, duńskiego Roberta, Niemiecką Nagrodę Filmową i przyznawaną przez argentyńskich krytyków statuetkę Srebrnego Kondora. Był też nominowany w kategorii "najlepszy film zagraniczny" do Cezara i włoskiej nagrody David di Donatello.