Dzień rozdania dyplomów

Inspiracją do nakręcenia tego filmu była autentyczna historia, którą kiedyś opowiedziała Avatiemu pewna młoda dziewczyna. Rok 1950. Rimini - małe, nadmorskie miasteczko. Do wakacyjnych domów nad Adriatykiem zaczyna masowo zjeżdżać bogata włoska burżuazja. Vannii Porelli (Carlo Delle Piane) uruchomił własną piekarnię, szykując się na otwarcie sezonu letniego. Wśród wczasowiczów pojawia się również dawno niewidziana Gaia Franchi (Aurore Clément), u której matka Vanniego była niegdyś kucharką, a on sam pracował jako lokaj. Gaia prosi Vanniego, by przygotował dla jej córki Sandry (Lidia Broccolino) przyjęcie z okazji rozdania dyplomów. Mężczyzna, który od 10 lat (kiedy to Gaia ucałowała go w porywie patriotycznego uniesienia spowodowanego przystąpieniem Włoch do II wojny światowej) żywi do niej uczucie, przyjmuje zobowiązanie w nadziei, że uda mu się w ten sposób zdobyć względy pięknej kobiety. Wraz z trzema młodymi pomocnikami w ciągu kilku tygodni dokonuje niemal cudu, by doprowadzić do porządku zaniedbany dom i zapuszczony ogród państwa Franchinich. W dniu przyjęcia mała orkiestra i armia eleganckich kelnerów podejmuje gości w pięknej willi... Ta słodko-gorzka, romantyczna i tragiczna zarazem, pięknie sfilmowana historia pokazuje jak bardzo można się pogrążyć, zakochując się w niewłaściwej osobie. I jak dalece pozytywne myślenie może wybawić człowieka z opresji. Film doskonale odzwierciedla nastroje i atmosferę panującą we Włoszech po zakończeniu II wojny światowej, a także niezwykle trafnie charakteryzuje włoską burżuazję.