Dziewczynka w czerwonym płaszczyku

"Jestem polską Żydówką mieszkającą w Niemczech" - tak mówi o sobie Roma Ligocka. Od 1965 roku przebywa w Monachium, lecz nie straciła kontaktu z ojczyzną. Dawna studentka malarstwa i scenografii w krakowskiej ASP przygotowywała między innymi kostiumy do sztuk Mrożka i filmów Zanussiego. W Polsce również wystawiała swoje obrazy. Gdy na ekrany kin weszła "Lista Schindlera" Stevena Spielberga, w postaci dziewczynki w czerwonym płaszczyku Ligocka rozpoznała siebie. Powróciły mroczne chwile z życia w getcie. Przypomniała sobie strach, upokorzenie i śmierć bliskich. Po rozmowie z reżyserem postanowiła opisać swoją historię, kiedy to po ucieczce z getta próbowała wspólnie z matką znaleźć schronienie. Życie wówczas zawdzięczała nieznajomej kobiecie, która wzruszyła się, widząc pod drzwiami dziewczynkę ubraną w czerwony płaszczyk. Ligocka opisywała swoje powojenne losy. Przywoływała wspólne zabawy z przyjacielem Ryszardem Horowitzem i kuzynem Romanem Polańskim. Ligocka była pierwszą aktorką słynnego wiele lat później reżysera podczas młodzieńczych zabaw. Później weszła w świat krakowskiej cyganerii artystycznej. W swojej opowieści nie pomijała również strachów, fascynacji i obsesji oraz wieloletnich zmagań z dręczącą ją depresją. Książka "Dziewczynka w czerwonym płaszczyku" okazała się wielkim sukcesem na Zachodzie. W ciągu kilku miesięcy w samych tylko Niemczech sprzedano 80 tysięcy egzemplarzy. Prawa do wydania książki zakupiło 18 wydawnictw na całym świecie. Wkrótce można się będzie również spodziewać ekranizacji. Z opowieści Ligockiej poznajemy też jej ulubione miejsca: krakowski Kazimierz i mieszkanie pisarki w Monachium. Poznawanie jej twórczości pomaga w zrozumieniu życia kobiety, która przeżyła holocaust.