Egipt: Dzieci rewolucji

Plac Tahrir zwany sercem Kairu w 2011 roku stał się centralnym miejscem walki o wolność. Działające nielegalnie grupy opozycyjne - zainspirowane udanym powstaniem w Tunezji - zwołały demonstrację przeciwko korupcji i brutalności policji. Od 25 stycznia ludzie z całego Egiptu gromadzili się na placu, zjednoczeni w dążeniu do obalenia dyktatora Hosni Mubaraka, przeświadczeni, że to do nich należy zbudowanie nowego państwa. Ekipa filmowa towarzyszyła trzem młodym rewolucjonistom aż do czasu nowych, demokratycznych wyborów. Dwudziestoczteroletnia studentka Gigi Ibrahim, wykształcona w Ameryce córka biznesmena, walczyła o swobody obywatelskie. Ahmed Hassan dołączył do rewolucji, ponieważ mimo dyplomu z telekomunikacji nie mógł znaleźć pracy. Dwudziestoczteroletni Tahir Yassi pochodzący z muzułmańskiego ruchu salafitów walczył o stworzenie religijnego państwa islamskiego na wzór Arabii Saudyjskiej. Upadek Mubaraka po 30 latach zachwiał całym krajem. Po jego dymisji do protestujących dołączyło wojsko. Miało pilnować porządku i włączyć się w przygotowanie wyborów, które zaplanowano na 21 listopada 2011 roku. Tymczasem na tydzień przed wyborami centrum Kairu zmieniło się w pole bitwy. Rewolucjoniści, którzy rozpoczęli powstanie w styczniu, teraz odbierali Radę Wojskową jako brutalną kontynuację reżimu Mubaraka. Żądali wymierzenia sprawiedliwości za śmierć zabitych. Żądali upadku Rady Wojskowej. Wyniki wyborów nie zaskoczyły nikogo. Zwyciężyło Bractwo Muzułmańskie. Rewolucja egipska przyniosła partiom muzułmańskim po raz pierwszy szansę na realną władzę. Jednak dla wielu z tych, którzy w styczniu 2011 roku poszli na plac Tahrir, by obalić dyktaturę, narodziny nowego Egiptu to jeszcze przyszłość.