Europa. Walka o bioróżnorodność

L'Europe à la reconquête de la biodiversité, Francja 2018

W Europie bioróżnorodność poniosła wielkie straty. Zmniejsza się populacja zwierząt lądowych, ryb, płazów i roślin. Ale od lat 50. XX w. ochrona dużych ssaków przeżywa rozkwit. Naukowcy i ekolodzy postanowili przyspieszyć ten trend.

Reżyseria:Vincent Pérazio

Czas trwania:52 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Europa. Walka o bioróżnorodność w telewizji

Galeria

Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
  • Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
  • Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
  • Europa. Walka o bioróżnorodność (2018) - Film
  • Vincent Pérazio

    Reżyseria

Opis programu

Podobnie jak na innych kontynentach, tak i w Europie bioróżnorodność poniosła wielkie straty. Zmniejsza się populacja zwierząt lądowych, ryb, płazów i roślin. Ale od lat pięćdziesiątych ochrona dużych ssaków przeżywa rozkwit. W dwudziestu dwóch krajach żyje już 17 tysięcy niedźwiedzi. W Europie jest 2 razy więcej wilków niż w Stanach Zjednoczonych. Naukowcy i ekolodzy postanowili przyspieszyć ten trend. Ich celem jest przywrócenie dzikiej przyrody na kontynencie europejskim. Rewilding chce tworzyć bogatsze ekosystemy. Polega zasadniczo na reintrodukcji dużych zwierząt, takich jak żubry i niedźwiedzie. Celem nie jest tylko ochrona tych gatunków. Chodzi o to, by ich działalność modelowała nowe środowisko w swobodnej ewolucji. Środowisko, w którym utracone procesy naturalne odrodziłyby się i zwiększyły bioróżnorodność. Podjęto wysiłki, aby przywrócić znikające gatunki, oddać rozległe obszary naturze, ponownie odkryć prehistoryczne ekosystemy krajów w Europie. Oczywiście to wspaniały pomysł. Ale wizja ta dzieli już coraz większą liczbę europejskich decydentów i rodzi wiele pytań. Dlaczego nie skoncentrować naszych wysiłków na istniejącym obecnie dziedzictwie przyrodniczym? Ten film to wyjątkowa okazja, aby poznać takie plany i zastanowić się nad tym czy i jaki mają one sens. Puszcza Białowieska to szczególny przypadek, gdyż od ponad stu lat nie była eksploatowana dla drewna lub pod wypas. To znaczy, że las rozwijał się w sposób naturalny, co w Europie jest wyjątkowe. W dodatku mamy tutaj prawie kompletny ekosystem z dużymi drapieżnikami: rysiami, wilkami i dużymi roślinożercami: żubrami, łosiami, jeleniami, sarnami i dzikami. To naprawdę kompletny ekosystem.