Fidel Castro. Historia pewnej rewolucji

"Mój drogi przyjacielu, panie prezydencie. Jestem bardzo szczęśliwy, bo usłyszałem w radiu, że będzie pan prezydentem w nowej kadencji. Może zechciałby pan przesłać mi banknot 10 - dolarowy. Jeszcze nigdy nie widziałem takiego banknotu i bardzo chciałbym go mieć. Jeżeli potrzebuje pan żelaza do budowy okrętów, chętnie pokażę panu największe kopalnie żelaza na świecie. Dziękuję, do widzenia. Pański przyjaciel Fidel Castro". Tak w 1940 roku 14 - letni uczeń Colegio Dolores w Santiago na Kubie gratulował Franklinowi D. Rooseveltowi kolejnego wyboru na prezydenta Stanów Zjednoczonych. I choć upragnionego banknotu Castro nigdy od Roosevelta nie otrzymał, wiele lat później właśnie w USA poszukiwał pieniędzy na swoją rewolucję. Szkolni koledzy Fidela wspominają go jako pełnego energii i brawury rozrabiakę. Bezwzględnie dążył do założonych sobie celów. Pewnego razu Castro miał założyć się o 5 dolarów, że rozpędzi się rowerem na korytarzu i z całej siły uderzy w ścianę. Rozbił sobie głowę i spędził kilka dni w szpitalu, ale zakład wygrał. W 1953 roku, już dorosły Fidel, poważył się na podobnie straceńczy, jeszcze bardziej niebezpieczny wyczyn. Wraz z niewielką grupą spiskowców zaatakował koszary wojsk wiernych dyktatorowi Fulgencio Batiście. Klęska powstańców była całkowita. Wprawdzie w samym ataku zginęło ich tylko 5, jednak po późniejszych aresztowaniach - większość. Fidela czekał lepszy los, po dwóch latach skorzystał z amnestii. Na emigracji w USA wraz z wiernym bratem Raulem oraz młodym argentyńskim rewolucjonistą Che Guevarą planował nowy przewrót i zbierał środki. Jednak mało kto wierzył, że ambitne plany powstańców mogą się ziścić. Lądowanie uzbrojonego oddziału na Kubie pod koniec 1956 roku zakończyło się katastrofą. Po pierwszych walkach z armią Batisty przy Fidelu pozostała niewielka grupka ocalałych. A jednak w ciągu następnych dwóch lat Castro udało się zorganizować potężną partyzantkę i wreszcie przejąć władzę na wyspie! Od tego momentu jednak stosunki ze Stanami Zjednoczonymi stale się pogarszały.