Folwark zwierzęcy

Pan Jones, właściciel Folwarku Dworskiego, jest złym gospodarzem. Zmartwiony z powodu narastających długów co noc szuka pocieszenia w butelce. Wiecznie pijany mężczyzna daje się we znaki zamieszkującym folwark zwierzętom, zupełnie zapominając o swoich gospodarskich obowiązkach. Głodne, zziębnięte i przemoczone stworzenia dostrzegają nadzieję na poprawę swojego losu w płomiennych wizjach snutych przez poważanego powszechnie starego knura Majora. Owce, krowy, konie, kaczki, słowem - cały inwentarz, gromadzą się co noc, aby wysłuchać mądrej świni, wieszczącej kres ludzkiej tyranii oraz odśpiewać wspólnie swój hymn. Pewnej nocy zbudzony i zaniepokojony rykami, beczeniem i kwikiem gospodarz przerywa takie zwierzęce spotkanie. Po tym jak strzał z dubeltówki kończy życie Majora, a jego zwłoki Jones oddaje w ręce rzeźnika, mieszkańcy folwarku postanawiają działać. Pod wodzą charyzmatycznego knura Snowballa, wsparte siłą potężnego konia, Boxera, zwierzęta wzniecają rewolucję. Jones wraz z żoną ledwo uchodzą cało. Zwycięzcy przemianowują swój dom na Folwark Zwierzęcy. Początkowo współżycie uwolnionych spod ludzkiego dozoru istot dobrze się układa. Folwark zyskuje samodzielność, jego mieszkańcy żywią się nawzajem. Kontratak ludzi zostaje zwycięsko odparty i Snowball snuje plany rozbudowy gospodarstwa. Powołując się też na nauki Majora, kreśli na tablicy siedem zasad, regulujących życie mieszkańców folwarku, z najważniejszą - "wszystkie zwierzęta są równe" - włącznie. Na przeszkodzie planom knura staje inny przedstawiciel świńskiego gatunku, Napoleon. Wraz ze swym przybocznym, Squealerem, planuje przejęcie władzy. W odpowiednim momencie ambitny knur pozbywa się Snowballa i wsparty przez wychowane przez siebie okrutne psy, wprowadza rządy terroru. Stopniowo zwycięska frakcja świń podporządkowuje sobie inne zwierzęta i zaczyna żyć ich kosztem, zmieniając i wypaczając przyjęte ongiś reguły. Odtąd "wszystkie zwierzęta są równe", ale "niektóre zwierzęta są równiejsze od innych... ".