Franciszek, kuglarz boży

Dzieło pioniera włoskiego neorealizmu, twórcy m.in. takich filmów, jak "Rzym, miasto otwarte" (Grand Prix w Cannes w 1946 r.), "Paisa" (nagroda na festiwalu w Wenecji w 1946 r.), "Niemcy, rok zerowy" (Grand Prix na MFF w Locarno, 1948), "Europa 51" (nagroda na MFF w Wenecji w 1952 r.), "Generał della Rovere" (Grand Prix w Wenecji w 1959 r.). "Franciszek, kuglarz Boży" to kolejna wersja żywotu świętego Franciszka z Asyżu osnuta na tzw. "Kwiatkach świętego Franciszka" - najstarszej znanej jego biografii. Utwór ten to anonimowy przekład na dialekt toskański - jako "Fioretti di San Francesco" - zaginionego dziś tekstu łacińskiego z XIV w. "Acti beati Francisci et sociorum eius" autorstwa brata Ugolino da Montegiorgo. Zawiera on 53 "kwiatki", czyli opowieści o czynach i cudach dokonanych przez św. Franciszka i jego towarzyszy. W Polsce tłumaczenie fragmentów tego utworu ukazało się po raz pierwszy w 1858 r. , całość przełożono i opublikowano w 1892 r. Na filmowe dzieje świętego złożyło się dziewięć wybranych epizodów z jego życia. "Boży kuglarz", wykpiony i nazwany szaleńcem za dobroć i pokorę wobec innych, otrzymał wreszcie błogosławieństwo z rąk papieża Innocentego, zezwalające mu na głoszenie jego nauk. Wrócił więc Franciszek i jego współbracia z Rzymu do Rivotorto. Ale szałas, w którym niegdyś mieszkali, został już zajęty przez pewnego wieśniaka. Wędrowcy trafiają do małego zniszczonego kościółka pod wezwaniem Matki Boskiej Anielskiej. Budują wokół niego szałasy, które stają się ich domami. Stąd wyruszają co dzień w świat, niosąc ludziom posłannictwo miłości i pokoju. W filmie wystąpili niemal wyłącznie aktorzy niezawodowi - role Franciszka i jego współtowarzyszy zagrali autentyczni bracia zakonni. (FRANCESCO GIULLARE DI DIO) Film fabularny, 82 min, Włochy 1950 Scenariusz: Roberto Rossellini i Federico Fellini Zdjęcia: Otello Martelli Muzyka: Renzo Rossellini Reżyseria: Roberto Rossellini Występują: Nazario Gerardi, Aldo Fabrizi, Peparuolo, Aribella Lemaitre, Roberto Sorrentino i inni