Gang Olsena

Pierwsza z cyklu 13 kultowych już dzisiaj komedii kryminalnych o przygodach tytułowego gangu Olsena. Reżyser Erik Balling nawiązał w niej do slapstickowych komedii kina niemego, w tym do klasycznych duńskich komedii z Patem i Patachonem. Egon Olsen i jego dwaj przyjaciele: Benny i Kjeld są drobnymi złodziejaszkami, którzy marzą jednak o tym, aby stać się najsłynniejszą szajką złodziejską w Danii, a może nawet w całej Europie. Kiedy Egon Olsen, szef gangu, wychodzi z więzienia po kolejnej odsiadce, chce jak najszybciej nadrobić czas stracony za kratkami. Pełen zapału i energii, przedstawia swoim kompanom plan wielkiego skoku, który ma z nich wszystkich uczynić prawdziwych bogaczy. Oto bowiem w kopenhaskiej Tivoli odbywa się wystawa z okazji Tygodnia Bawarskiego. Wśród prezentowanych eksponatów znajduje się wyjątkowo brzydka, ale za to wykonana ze szczerego złota rzeźba Lorelei. Egon uważa, że najlepiej będzie dostać się do muzeum przez podziemne tunele i kanały. Benny i Kjeld przyklaskują genialnemu planowi szefa i od razu zaczynają snuć plany beztroskiego życia, jakie będą wiedli, gdy już uciekną z łupem do Hiszpanii. Nie bez znaczenia są też względy ambicjonalne: jeśli wszystko dobrze pójdzie, awansują do złodziejskiej elity. Tymczasem Ministerstwo Spraw Wewnętrznych powierza ochronę bezcennej kosztowności, strzeżonej oczywiście za pomocą systemów elektronicznych, skrupulatnemu i marzącemu o karierze komisarzowi Mortensenowi. Szajce udaje się jednak wywabić komisarza z jego stanowiska i zdobyć statuę. Ale Mortensen natychmiast rusza w pogoń za złodziejami. Skuteczność akcji pościgowej utrudnia nieustanna rywalizacja między policją stołeczną i tą z prowincji. Żądny sławy Mortensen popada we wciąż nowe tarapaty, a i złodziei prześladuje pech, chociaż już się wydawało, że będzie "klawo jak cholera". Ale żadna ze stron nie zamierza się poddawać.