Gdy umrzemy, nikt o nas nie wspomni

Pierwszy film tego reżysera i jeden z najlepszych przedstawicieli kina hiszpańskiego lat dziewięćdziesiątych, laureat siedmiu nagród Goya, m. in,. za scenariusz, pierwszoplanową rolę kobiecą i najlepszy film, przyznawanych przez Hiszpańską Akademię Filmową. Po premierze pisano, że Agustin Diaz Yanes ukazując świat płatnych morderców, narkotykowych transakcji, przemocy i absurdalnych zbiegów okoliczności, nakręcił "hiszpańską odpowiedź na Pulp Fiction". Film, momentami brutalny i okrutny, świetnie wyreżyserowany i zagrany, trzymający w napięciu, czerpie zarówno z dzieł Tarantino jak i Almodovara. Gloria Duque (Victoria Abril), niegdyś szczęśliwa żona torreadora, po tragicznym wypadku męża, który zostaje ciężko ranny podczas corridy, załamuje się, wpada w alkoholizm i niedługo potem, zdesperowwana i nieszczęśliwia wyrusza do Meksyku w poszukiwaniu zapomnienia. Tam, aby się utrzymać zmuszona jest uprawiać prostytucję. Pewnego dnia staje się świadkiem zabójstwa dwóch policjantów, którzy giną z rąk meksykańskich gangsterów. Tuż przed śmiercią, jeden z policjanów daje Glorii listę mafijnych pralni brudnych pieniędzy na całym świecie. Gloria wraca do Madrytu. Mąż wciąż jest w stanie śpiączki, dziewczyna mieszka z teściową, Doną Julią (Pilar Bardem), która otacza ją troskliwą opieką, stara się pomóc wyjść z nałogu, wrócic do szkoły, do pracy i noramlnego życia. Niestety mafia meksykanska wysyła do Hiszpanii Eduardo Guzmana (Federico Luppi) ze specjalną misją zabicia Glorii i odzyskania cennego dokumentu. Augustin Diaz Yanes - hiszpański reżyser i scenarzysta, a także tłumacz i krytyk literacki. Pracował m.in. dla takich gazet jak Diario 16 czy El Socialista. Jest autorem scenariuszy do filmów Baton Rouge, Rafalea Moleona i A solas contigo oraz Demasiado corazon siempre - Eduardo Campoy'a. Napisał również scenariusz do swojego pierwszego filmu. W Polsce znany m. in dzięki obrazowi Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios, 2001).