Gdzie się podziała siódma kompania?

Krytyka francuska nazwała ten film "pomnikiem systemu D". Określenie to wywodzi się od słowa "debrouiller" - dawać sobie radę, wyplątywać się z opresji. Każdy Francuz uważa, że jest "debrouillard" - cwany i sprytniejszy od nie - Francuza. We francuskich komediach wojennych, a taką jest właśnie "Gdzie się podziała siódma kompania?", różnica ta była szczególnie widoczna, jeśli cudzoziemiec był Niemcem lub Anglikiem. Dzieło Roberta Lamoureux może być wzorem psychologicznej analizy tego zjawiska. W przygodach trójki maruderów z 7 kompanii nie należy doszukiwać się prawdy historycznej o wydarzeniach w maju i czerwcu 1940 r. Powodzenie filmu we Francji zawdzięczał Lamoureux nie tyle swej pomysłowości w budowaniu akcji czy malowaniu portretów bohaterów, co właśnie wykorzystaniu typowych schematów sytuacyjnych i psychologicznych. "Reżyser opowiada tę zwariowaną historię lekko i z wdziękiem nie pozbawionym inteligencji - pisali usatysfakcjonowani krytycy. - Liczne gagi, wtrącone jakby mimochodem, ale we właściwych miejscach, dodają opowieści smaku. Wypada też podkreślić doskonałą współpracę reżysera i aktorów, którzy śmieszą i wzruszają jednocześnie". Doskonałe porozumienie między reżyserem i aktorami wynikało zapewne z faktu, że Robert Lamoureux pełnił tu jednocześnie obie funkcje: wcielił się bowiem w postać pułkownika Blancheta. Od działalności aktorskiej zaczęła się zresztą jego kariera. Wystąpił m.in. w filmach: "Kuchenne schody", "Napoleon", "Tata, mama, gosposia i ja", "Tata, mama, moja żona i ja", "Przygody Arsena Lupin" czy "Podpisano: Arsen Lupin". Jako reżyser nie odnosił początkowo sukcesów, dwa jego filmy nakręcone w latach 60. przeszły bez echa i dopiero "Siódma kompania" okazała się kinowym przebojem. W maju 1940 r. , podczas nalotu niemieckiego, wycofująca się na południe kraju 7 kompania 108 pułku piechoty ukrywa się w lesie, nie bardzo wiedząc, w którym kierunku dalej maszerować. Dowódca, kapitan Dumont, wysyła patrol pod dowództwem sierżanta Chaudarda na pobliski cmentarz na wzgórzu. Niemiecki oddział zmotoryzowany odcina patrol od reszty kompanii, która - otoczona - zostaje w całości wzięta do niewoli. Sierżant Chaudard i szeregowcy Pitivierowi oraz Tassin są teraz zdani tylko na siebie. Wszyscy trzej mają serdecznie dość tej dziwnej wojny i myślą jedynie o bezpiecznym wycofaniu się do domów. Co prawda, sierżant odczuwa jednocześnie wyrzuty sumienia i usiłuje utrzymać dyscyplinę w swoim "oddziale", ale jego starania nie na wiele by się zdały, gdyby nie rozwój wydarzeń. Oto bowiem do trójki uciekinierów dołącza zestrzelony lotnik, porucznik Duvauchel, młody człowiek ogarnięty zapałem bojowym, który ani myśli o poddaniu się lub wycofaniu. Później, trochę przypadkowo, cała czwórka opanowuje niemiecki transporter opancerzony. Zaczyna się wielki rajd maruderów przez Francję ogarniętą paniką i pogrążoną w wojennym chaosie. Chaudard i jego ludzie odnoszą kolejne sukcesy, m.in. niszczą dwa czołgi. Stopniowo stają się doborową jednostką i coraz zuchwalej atakują Niemców. (MAIS OU EST DONC PASSE LA 7EME COMPAGNIE?) Komedia wojenna, 86 min, Francja 1973 Scenariusz i reżyseria: Robert Lamoureux Zdjęcia: Marcel Grignon Muzyka: Henri Bourtayre Aktorzy: Pierre Mondy, Jean Lefebvre, Aldo Maccione, Pierre Tornade, Robert Lamoureux, Eric Colin, Alain Doutey, Marcelle Ranson Herve i inni