Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...

Polska 1978

Film ukazujący działalność prezydenta Stefana Starzyńskiego w czasie hitlerowskiej okupacji Warszawy.

Reżyseria:Andrzej Trzos-Rastawiecki

Czas trwania:86 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film wojenny

Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... w telewizji

Galeria

Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978) - Film
Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978) - Film
  • Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978) - Film
  • Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978) - Film
  • Tadeusz Łomnicki

    jako Stefan Starzyński

  • Jack Recknitz

    jako dziennikarz

  • Henryk Czyż

    jako zastępca Starzyńskiego

  • Wanda Elbińska

    jako sekretarka

  • Rudolf Gołębiowski

    jako Niedziałkowski

  • Halina Łabonarska

    jako pokojówka

  • Władysław Terlecki

    Scenariusz

  • Andrzej Trzos-Rastawiecki

    Scenariusz

  • Zygmunt Samosiuk

    Zdjęcia

  • Jerzy Maksymiuk

    Muzyka

  • Andrzej Trzos-Rastawiecki

    Reżyseria

Opis programu

Film biograficzny, dokumentalizowanyPolska, 1978Reżyseria: Andrzej Trzos - Rastawiecki, Anna Beata Bohdziewicz, Wojciech StrzemżalskiAktorzy: Tadeusz Łomnicki, Aleksander Fabisiak, Maria Homerska, Ryszard Sobolewski, Janusz Michałowski, Lech Łotocki "Film ten nie jest dokładną rekonstrukcją zdarzeń historycznych. Obok postaci prawdziwych występują w nim postacie zmyślone. Chcielibyśmy, aby w ich losach odbiły się losy ludzi, którzy żyli, walczyli i umierali w Warszawie we wrześniu 1939 roku..." - informacja taka otwiera film Andrzeja Trzosa - Rastawieckiego. Film ten nie jest więc ani opowieścią biograficzną, ani kroniką wydarzeń. Zrealizowany został na taśmie czarno - białej i łączy w jednorodną całość zdjęcia archiwalne z nakręconymi przezekipę filmową. Wiele scen wygląda, jakby zostały wzięte z archiwum, a tymczasem zostały nakręcone współcześnie. Jest to zasługa operatora Zygmunta Samosiuka, który otrzymał nagrodę specjalną jury i nagrodę za zdjęcia na festiwalu w Gdyni w 1978 roku. Rok 1934, Stefan Starzyński zostaje komisarycznym prezydentem Warszawy. Na stanowisku tym ma pozostać do wyborów. Rok 1939, w wyborach Starzyński nie uzyskuje wymaganej większości, ale w dalszym ciągu pełni funkcję prezydenta. 1 września 1939, Stefan Starzyński zaczyna organizować życie w bomardowanej stolicy. Sprzeciwia się nakazowi ewakuowania ważniejszych urzędów i w porozumieniu z gen. Czumą organizuje cywilną obronę miasta. W odpowiedzi na apel prezydenta warszawiacy budują barykady, kopią rowy przeciwlotnicze, przygotowują punkty sanitarne. W swoich codziennych przemówieniach radiowych Starzyński podtrzymuje na duchu ludność stolicy. Warszawę opuszczają w pośpiechu przedstawiciele obcych placówek dyplomatycznych, pozostaje jednak amerykański dziennikarz zafascynowany bohaterską postawą mieszkańców i ich prezydenta. Tymczasem sytuacja w mieście jest z każdym dniem coraz trudniejsza, brakujewody, elektryczności, lekarstw. 26 września zapada decyzja o kapitulacji. W sztabie naczelnego dowództwa pojawia się zdesperowany młody żołnierz z zamiarem zabicia gen. Rómmla, który jego zdaniem zdradził ojczyznę, godząc się na kapitulację. Do zabójstwa jednak nie dochodzi. Niemcy wkraczają do Warszawy, Starzyński nie chce skorzystać z ostatniej szansy wyjazdu - swoje miejsce w samolocie odstępuje amerykańskiemu dziennikarzowi. Miesiąc później zostaje aresztowany w swoim gabinecie przez gestapo i wywieziony w nieznane miejsce.