Geniusz sceny

Fragmenty trzynastu wybitnych kreacji teatralnych Ludwika Solskiego, odegrane przez wielkiego aktora w maju 1938 roku przed obiektywem kamery Alberta Wywerki. Solski miał wówczas 83 lata. Scenariusz zawiera obok wybranych ról wykład Adama Grzymały- Siedleckiego na temat aktorstwa Solskiego, a także sceny zwiedzania przez parę słuchaczy krakowskiej garderoby mistrza. Aktor odtworzył następujące kreacje teatralne: król Fryderyk II z "Wielkiego Fryderyka" Adolfa Nowaczyńskiego, chłop Szywała z "Niespodzianki" Huberta Rostworowskiego, tytułowa rola z "Judasza z Kariothu" Huberta Rostworowskiego, Harpagon ze "Skąpca" Moliera, lichwiarz Łatka z "Dożywocia" Aleksandra Fredry, rola tytułowa z "Horsztyńskiego" Juliusza Słowackiego, Chudogęba z "Wieczoru trzech króli" Szekspira, sędzia Dogberry z "Wiele hałasu o nic" Szekspira, profesor Słapiński z "U mety" Huberta Rostworowskiego, Gospodarz z "Wesela" i Wiarus z "Warszawianki" Stanisława Wyspiańskiego oraz Mickiewicz z "Legionu" Stanisława Wyspiańskiego Na festiwalu filmowym w Wenecji "Geniusz sceny" otrzymał wyróżnienie za kreację aktorską Ludwika Solskiego. Film zrealizowany został w państwowym Biurze Filmowym Polskiej Agencji Telegraficznej. Miał to być pierwszy utwór z cyklu poświęconego wybitnym aktorm polskim, drugi film - z Kazimierzem Junoszą Stępowskim był już w przygotowaniu, w dalszej kolejności miały powstać filmy uwieczniające dorobek sceniczny Stefana Jaracza i Stanisławy Wysockiej. Plany przekreślił wybuch wojny.