Genua. Włoskie lato

Samochód, którym Marianne (Hope Davis) wiezie swoje córki, 10-letnią Mary (Perla Haney-Jardine) i 16-letnią Kelly (Willa Holland), wpada w poślizg. W wyniku wypadku kobieta ginie. Pięć miesięcy po tragedii jej mąż Joe (Colin Firth), akademicki wykładowca kulturoznawstwa, przyjmuje propozycję pracy na uniwersytecie w Genui. Ma nadzieję, że zmiana otoczenia pomoże zarówno jemu, jak i córkom rozpocząć nowe życie. Na miejscu trafiają pod czułą opiekę dawnej przyjaciółki Joe'ego Barbary (Catherine Keener). Mężczyzna rzuca się w wir pracy, a podziwiany przez młode studentki z coraz większym entuzjazmem podchodzi do swoich obowiązków. Kelly nawiązuje liczne kontakty z zachwyconymi nią młodymi Włochami i oddaje się beztroskiej zabawie. Tymczasem Mary, która czuje się winna za spowodowanie wypadku, nie potrafi znaleźć sobie miejsca. Zapala świeczki w kościołach w intencji matki, nawołuje ją w nocy, a pewnego dnia zauważa ducha Marianne, błąkającego się za nią krok w krok po uliczkach Genui. Brytyjski reżyser Michael Winterbottom ("Wonderland", "Cena odwagi", "Więzy miłości") to jeden z liderów New Labour Ciemna. Od czasu "Alei snajperów" z 1997 roku krytycy doceniają jego specyficzny quasi dokumentalny styl oraz szybkość reagowania na palące problemy polityczno-społeczne. Aby osiągnąć maksimum realizmu, reżyser ogranicza skład ekipy do minimum i zachęca aktorów do improwizacji. Opanował do perfekcji uwiarygodnianie fabuły za pomocą stosowanych na szeroką skalę "cytatów z rzeczywistości", a tematyka i stylistyka jego filmów jest bardzo zróżnicowana. W dorobku reżysera można odnaleźć zarówno uhonorowaną Srebrnym Niedźwiedziem w Berlinie "Drogę do Guantanamo", jak i żartobliwą trawestację słynnego dzieła literackiego "Tristam Shandy - Wielka ściema". Tymczasem w 2003 roku na festiwalu w Berlinie triumfowało "Na tym świecie", zdobywając oprócz Złotego Niedźwiedzia, nagrodę Jury Ekumenicznego i Peace Prize, a potem także nagrodę BAFTA za najlepszy film obcojęzyczny.