Ginący Pekin

Pekin zmienił swoje oblicze w czasie przygotowań do Igrzysk Olimpijskich w 2008 roku. Skończono rozbudowę sieci autostrad i obwodnic na terenie miasta, wybudowano nowoczesne obiekty sportowe, hotele, zbudowano nowoczesną sieć metra. Opowieść o historii Pekinu rozpoczyna się ze Wzgórza Węglowego, skąd rozpościera się widok na cały Pekin, Zakazane Miasto, Pałac Letni, Plac Tiananmen, Qianmen, Liulichang - dzielnicę historycznych eleganckich hutongów. Hutongi uległy całkowitej degradacji w czasie komunizmu Mao. W jednym domostwie kwaterowano po kilka lub kilkanaście rodzin. Nikt o nie dbał i podobnie jak polskie mieszkania kwaterunkowe popadły w ruinę. Deng Xiaopoing, faktyczny przywódca kraju był zwolennikiem utrzymania starej tkanki miejskiej, ale po jego śmierci od połowy lat 90. XX wieku, a zwłaszcza w czasie przygotowań do obchodów 50. rocznicy CHRL w 1997 i podczas przygotowań do Igrzysk wyburzono całe dzielnice i proces ten trwa do dziś. Mieszkańcy hutongów zostają przenoszeni do nowoczesnych dzielnic, gdzie żyją anonimowo. Pozrywane są tradycyjne więzi, młodzież nie bawi się z rówieśnikami, wszyscy żyją osobno. Osoby starsze ze względu na to, że mają dużo czasu i mają zakorzenione życie we wspólnocie, utrzymują ze sobą kontakty.