Głęboka czerwień
Profondo Rosso, Włochy 1975
Telepatka Helga Ulmann jedzie do Rzymu na konferencję. Zostaje zamordowana. Przypadkowym świadkiem zbrodni jest pianista Marcus Daly. Mężczyzna postanawia rozwiązać zagadkę śmierci kobiety.
Reżyseria:Dario Argento
Czas trwania:121 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Horror
Głęboka czerwień w telewizji
Galeria
David Hemmings
jako Marcus Daly
Daria Nicolodi
jako Gianna Brezzi
Gabriele Lavia
jako Carlo
Macha Méril
jako Helga Ulmann
Eros Pagni
jako Calcabrini
Giuliana Calandra
jako Amanda Righetti
Dario Argento
Reżyseria
Giorgio Gaslini
Muzyka
Goblin
Muzyka
Walter Martino
Muzyka
Fabio Pignatelli
Muzyka
Claudio Simonetti
Muzyka
Opis programu
Helga Ulmann (Macha Méril) jest niemiecką telepatką, która udaje się do Rzymu na konferencję poświęconą zjawiskom paranormalnym. Podczas swojego występu kobieta wpada w panikę, ponieważ wyczuwa na sali obecność psychopatycznego mordercy. Pokaz zostaje przerwany, a jeszcze tego samego wieczoru Helga zostaje zamordowana w tajemniczych okolicznościach. Przypadkowym świadkiem zbrodni jest pianista Marcus Daly (David Hemmings). Razem z zaangażowaną w sprawę dziennikarką Gianną Brezzi (Daria Nicolodi) postanawia na własną rękę rozwiązać zagadkę śmierci kobiety. Wkrótce dochodzi do kolejnego zabójstwa… Pasjonujący horror o zagadkowej zbrodni, za którą odpowiedzialny jest seryjny morderca. Trzymająca w napięciu intryga wciąga od pierwszej do ostatniej minuty, nie pozwalając nawet na chwilę oderwać się od ekranu. W tym perfekcyjnie skrojonym, wzbudzającym dreszcze filmie w głównych rolach występują: zdobywca Nagrody Specjalnej na Berlinale David Hemmings (Powiększenie), Daria Nicolodi (Ciemności), Gabriele Lavia (1900: Człowiek legenda), Macha Méril (Kobieta zamężna) oraz Eros Pagni (Miłość i anarchia). Obraz jest wzorcowym przykładem giallo, specyficznego gatunku filmowego, który swój największy rozkwit przeżywał w kinematografii włoskiej w latach siedemdziesiątych. Za reżyserię produkcji, która w warstwie wizualnej jest prawdziwym majstersztykiem, odpowiadał wirtuoz kina grozy Dario Argento (Odgłosy, Inferno). Nastrój filmu podkreśla hipnotyzująca ścieżka dźwiękowa autorstwa słynnej grupy Goblin.