Głos

"Głos" to w polskiej kinematografii film niezwykły. Trochę przypomina "Walkę o ogień" - słynne dzieło Jeana Jacquesa Annauda. I tu, i tam nie pada niemal żadne słowo. I tu, i tam reżyser, cofając się bardzo daleko w przeszłość, poddaje analizie uniwersalne mechanizmy powstawania cywilizacji i jej walki o przetrwanie. O ile jednak utwór Annauda to nakręcona z inscenizacyjnym rozmachem superprodukcja, o tyle "Głos" to film kameralny, nie wolny od symboliki i - w odróżnieniu od "Walki..." - dość trudny w odbiorze. Akcja "Głosu" dzieje się w bliżej nieokreślonej przeszłości (elementy kostiumów sugerują, że może to być średniowiecze). Na małą, górską wioskę napadają zbóje. Po krótkiej walce zabierają chłopom ich największy skarb - świnie. Niedługo potem w osadzie pojawia się konny rycerz. Jego zbroja pokryta jest szronem, a on sam nie daje oznak życia. Początkowo chłopi chcą go ograbić, ale gdy okazuje się, że żyje, opowiadają mu o swojej tragedii, po czym wspólnie wyruszają w pogoń za zbójcami. Film obyczajowy, 64 min, Polska 1991Reżyseria: Janusz KondratiukScenariusz: Janusz Kondratiuk i Maciej Karpiński wg Williama Butlera YatesaZdjęcia: Maciej KijowskiMuzyka: Jerzy SatanowskiAktorzy: Marek Walczewski, Andrzej Mastalerz i inni