Gorejąca miłość

Zwariowana komedia kostiumowa, rozgrywająca się u schyłku XVII wieku w Nowej Anglii w miasteczku Salem, którym rządzą dwaj skorumpowani wyżsi urzędnicy państwowi, wykorzystujący władzę do załatwiania własnych interesów. John Moffitt nawiązuje w swoim satyrycznym filmie do prześmiewczych tradycji Mela Brooksa. Bohaterami opowieści są naiwni i niewinni kochankowie, w których wcielili się Patrick Cassidy i Kelly Preston, ale tak naprawdę ekranem zawładnęli Stuart Pankin i David Thomas jako urzędnicy państwowi oraz Barbara Carrera w roli wyjątkowo seksownej czarownicy. Po czterech latach studiów uniwersyteckich do rodzinnego miasteczka wraca Miles. Jego piękna narzeczona Sara Lee, właścicielka miejscowej piekarni, cierpliwie czekała na tę szczęśliwą chwilę. Stęskniony młodzieniec próbuje porwać w ramiona dziewczynę, ale ona się broni w obawie przed karą. Od niedawna w miasteczku panują surowe zasady. Zakazuje się publicznego afiszowania z uczuciami dla swego oblubieńca. Nie można się całować, obejmować, spoglądać sobie prosto w oczy. Tymczasem mieszkańcy Salem, na pozór bogobojni i cnotliwi, w istocie prowadzą dość rozwiązły tryb życia. Z banku w Bostonie do miasteczka wraca sędzia. Okazuje się, że on i burmistrz są na krawędzi bankructwa. Przehulali bankową pożyczkę przeznaczoną na zakup ziemi pod budowę wzorcowego purytańskiego osiedla mieszkaniowego. Przypadkowo podsuwa im pomysł na rozwiązanie problemów kilkunastoletnia córka burmistrza, Belinda. Sędzia i burmistrz oskarżają kolejno majętnych mieszkańców Salem o rzekome czarodziejskie praktyki. Następnie skazują swoje ofiary na spalenie na stosie i konfiskują ich ziemię. W ten sposób zdobyli już niemal połowę najlepszych terenów w miasteczku. W obawie o własne życie nikt nie ośmiela się sprzeciwić władzy. Przestępczy proceder więc kwitnie, ale burmistrz i sędzia nie wiedzą, że w Salem jest prawdziwa czarownica, piękna i uwodzicielska Faith, która przybyła z Londynu.