Gukoroku - ślady grzechu
Gukôroku, Japonia 2016
Odnoszący sukcesy biznesmen, jego żona i dziecko zostają zamordowani. Policja nie potrafi znaleźć winnego. Reporter śledczy, Tanaka, próbuje dociec prawdy na własną rękę.
Reżyseria:Kei Ishikawa
Czas trwania:115 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat kryminalny
Gukoroku - ślady grzechu w telewizji
Galeria
Satoshi Tsumabuki
jako Tanaka
Hikari Mitsushima
jako Mitsuko
Keisuke Koide
jako Takou
Asami Usuda
jako Junko Miyamura
Yui Ichikawa
jako Emi Inamura
Tomoya Nakamura
jako Ogata
Kei Ishikawa
Montaż
Yoshinori Ota
Montaż
Piotr Niemyjski
Zdjęcia
Takashi Ohmama
Muzyka
Makoto Kakurai
Producent
Masayuki Mori
Producent
Opis programu
Pewnego dnia dochodzi do okrutnej zbrodni. Odnoszący sukcesy biznesmen, jego piękna żona i ich ukochane dziecko zostają zamordowani przez nieznanego sprawcę. Sprawa trafia na pierwsze strony gazet. Opinia publiczna jest w szoku. Policji przez rok nie udaje się złapać winnych zabójstwa. W końcu reporter śledczy Tanaka (Satoshi Tsumabuki) zaczyna na własną rękę prowadzić dochodzenie. Szybko odkrywa sekrety z życia z pozoru idealnej rodziny. Prawda powoli zaczyna wychodzić na światło dzienne. Mroczny dramat na podstawie powieści Tokuro Nukuiego, obnażający kondycję psychiczną współczesnych japońskich elit. Wielowarstwowy obraz w reżyserii debiutującego w pełnej fabule Kei Ishikawy (krótki metraż It's All in the Fingers) pokazuje ludzi z krwi i kości razem z ich wewnętrznymi demonami. Atuty produkcji to misternie skonstruowany scenariusz, dobre dialogi oraz rzetelne aktorstwo. Autorem ciekawych zdjęć jest polski operator Piotr Niemyjski (Lęk wysokości, Obce ciało). W rolach głównych występują: dwukrotny zdobywca statuetki przyznawanej przez Japońską Akademię Filmową Satoshi Tsumabuki (Waterboys, Akunin), czterokrotnie nominowana do tej nagrody Hikari Mitsushima (Harakiri: Śmierć samuraja, Koszmary) oraz Keisuke Koide (Kisaragi, Koizora). W obsadzie znaleźli się również Asami Usuda (Tokyo Playboy Club), Yui Ichikawa (Klątwa Ju-on), Tomoya Nakamura (Jak ojciec i syn). Obraz brał udział w Konkursie "Horyzonty" na MFF w Wenecji, gdzie miał swoją premierę. Był też pokazywany na Warszawskim Festiwalu Filmowym.