Gułag. Czas ziemi

Czteroczęściowy film dokumentalny pokazujący historię osławionych Gułagów. Część trzecia: Od Puszkina do Puszkina... W 1937 r. Moskwa hucznie świętowała stulecie śmierci Puszkina, mistrza rosyjskiego języka poetyckiego, wieszcza narodowego. Pamięć Puszkina świętowano wszędzie także w łagrach. W obozie nad Uchtą powstał pomnik Puszkina, oczywiście wykonany przez więźnia, Nikołaja Bruniego. Mijały lata. Przez Uchtę przetoczyła się wojna, zmarł Stalin, obóz przeniesiono a Puszkin wciąż stał, choć nikt nie pamiętał, skąd się wziął. Pomnik co jakiś czas przenoszono w coraz to nowe miejsce. Miasto się rozrastało. Pewnego pięknego dnia statua runęła. Uchta została bez poety, ale kto by się tym przejmował? A jednak został ktoś, kto wciąż pamiętał obóz i Bruniego. Dla niego miasto nie istniało bez Puszkina. Postanowił odtworzyć pomnik. I tak, dzięki wysiłkowi trzech młodych rzeźbiarzy, mieszkańców Uchty, Puszkin wrócił. Historia zatoczyła krąg.