Historia domku na prerii II

Dalszy ciąg losów Laury Ingalls Wilder i jej rodziny, których widzowie poznali w pierwszej części "Historii domku na prerii". Życie Laury i Almanza w Dakocie obfitowało w dramatyczne chwile: młodym małżonkom grad zniszczył wszystkie plony, Almanzo ciężko chorował, a drugie dziecko Wilderów urodziło się martwe. Gdy na domiar złego ogień trawi ich dom, podejmują decyzję o wyjeździe do Missouri w nadziei, że tam spotka ich więcej szczęścia. W drodze poznają grupę rosyjskich imigrantów, którzy przybyli do Ameryki "za chlebem", zaprzyjaźniają się też z rodziną innych osadników, George'a i Beth Magnusonów, wędrujących w poszukiwaniu dogodnego miejsca na założenie farmy. W Missouri początki również są trudne. Miejscowa społeczność chłodno przyjmuje przybyszów. Rose ma kłopoty w szkole, ponadprzeciętnie inteligentna i wrażliwa dziewczynka jest obiektem złośliwości nowych koleżanek. Laura i Almanzo kupują opuszczoną farmę. Pracują od świtu do nocy przy remoncie domu i karczowaniu drzew pod przyszły sad jabłoniowy. Przemęczony Almanzo znów zaczyna mieć kłopoty ze zdrowiem. Dręczą go wyrzuty sumienia, że zbyt pochopnie zdecydował się na wyjazd, skazując bliskich na takie trudy. Laura zapewnia go jednak, że niczego nie żałuje. Wynajmuje do pracy byłego farmera, który w pożarze stracił żonę i córkę oraz cały dobytek. Mrukliwy samotnik okazuje się bardzo oddanym pracownikiem. Drzewa jabłoniowe wydają pierwsze owoce. Rose powoli wrasta w nowe środowisko, nauczyciele bardzo ją cenią. Marzenia i nadzieje Wilderów wreszcie zaczynają się realizować.