Historia Leokadii J.

Opowieść o losach 50-letniej kobiety, przebywającej w hospicjum "Dom Ciepła", ośrodku dla chorych na AIDS. Przed kamerą mówi, że HIV uratował jej życie. Paradoksalne stwierdzenie, po 20 paru latach ćpania, po stoczeniu się na dno. Mówi, że chce nadrobić wszystko, co w życiu zmarnowała i dlatego uczy się angielskiego, szkoli lekarzy w postępowaniu z chorymi na AIDS, bierze udział w sympozjach, jeździ po świecie za pieniądze zaoszczędzone ze sprzątania. Bohaterka jest już kilkanaście lat chora na AIDS. "Lata mi to, kiedy umrę, żyję tak jakbym miała żyć do starości" - twierdzi. Jej optymistyczna i pełna nadziei postawa wobec życia jest treścią filmu.