Historia Statuy Wolności

Błyskotliwie opowiedziana historia daru narodu francuskiego dla Ameryki, czyli Statuy Wolności. Statua Wolności została zbudowana w latach 1884–1886 według projektu Frédérica Auguste'a Bartholdiego, Gustawa Eiffla i Richarda Morrisa Hunta. Pomnik przedstawia kobietę trzymającą w prawej ręce pochodnie, a w lewej tablice z datą uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone: JULY IV MDCCLXXVI (4 lipca 1776). Statua Wolności symbolizuje i upamiętnia przymierze Stanów Zjednoczonych i Francji w czasie walki o niepodległość USA. Pomnik jest podarunkiem narodu francuskiego dla amerykanów. Została wykonana w stulecie uchwalenia Deklaracji Niepodległości. W 1884 roku przekazano ją ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu, potem konstrukcje rozebrano i przewieziono do Stanów. Tam stanęła na Liberty Island, u ujścia rzeki Hudson, w regionie Nowego Jorku. Statua wolności wraz z cokołem ma 93 metry wysokości i waży 229 ton. U jej stóp złożone są zerwane łańcuchy, a korona ma siedem promieni symbolizujących wolność na siedmiu kontynentach. Pomnik odsłonięto 28 października 1886, w 1924 roku uznano za narodowy pomnik USA, a 1984 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W Paryżu znajduje się kopia Statuy Wolności. Umieszczony nad Sekwaną, niedaleko Wieży Eiffla posąg jest cztery razy mniejszy od oryginału.