Impostor: Test na człowieczeństwo

W totalitarnym świecie przyszłości naukowiec musi walczyć o swoją wolność. Philip K. Dick to jeden z najbardziej znanych pisarzy science fiction. Jego obsesje wyrażały się w sugestywnej literaturze futurystycznej, będącej jednocześnie celną obserwacją człowieka, technologii czy mechanizmów władzy. Kino wielokrotnie inspirowało się powieściami i opowiadaniami Dicka. Impostor: Test na człowieczeństwo powstał na podstawie opowiadania mistrza pt. Oszust. Spencer Olham to uznany naukowiec pracujący przy produkcji najnowszych rodzajów broni. A ludzie mają się przed kim bronić. Jest rok 2079 i trwa wojna z najeźdźcami z kosmosu, którzy upodabniając się do ludzi, przenikają w nasze szeregi. Ziemianie żyją pod gigantycznymi kopułami, a panujący system w niczym nie przypomina demokracji. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie, Spencer zostaje aresztowany. Mężczyzna nie wie, o co chodzi, zaś zarzuty wydają mu się absurdalne. Jest bowiem podejrzany o bycie... podstawionym kosmitą, tykającą bombą, mającą za cel zgładzić rządzącą Ziemią Kanclerz. Spencerowi udaje się uwolnić z pomieszczenia, gdzie jest przetrzymywany, lecz ucieczka okaże się karkołomnym wyzwaniem. Olham ma na karku cały aparat bezpieczeństwa. Film Gary'ego Fledera to wyrazista filmowa wizja przyszłości połączona z rasowym thrillerem. Walka Spencera Olhama z systemem to nie tylko walka o tożsamość, ale także prawdę. Totalitarna władza kryje w sobie wiele tajemnic. Impostor: Test na człowieczeństwo to nie tylko wartka i trzymająca w napięciu akcja. Za Dickiem stawia poważne pytania o człowieczeństwo, władzę, wolność czy dominację technologii. To wszystko zamknięte jest w plastycznej wizji futurystycznego świata. "Trzeba powiedzieć, że niezależnie od roku, wizja przyszłości jest w tym filmie dość sugestywna. Dotyczy to przede wszystkim scenerii. Ciasna i gęsto zabudowana przestrzeń pod ochronną kopułą oraz jej zrujnowane obrzeża, gdzie gnieżdżą się outsiderzy, wszystko to stwarza odpowiedni nastrój wyalienowania. Po prostu nie ma miejsca, gdzie człowiek mógłby poczuć się swojsko" - pisał Andrzej Kołodyński.