Irmina

Wydawałoby się, że bohaterowie dokumentu stanowią przecietną polską rodzinę - rodzice, dzieci, pies. Fragment rodzinnego filmu z 1994 r., kręconego kamerą wideo, pokazuje, że kiedyś byli bardzo szczęśliwi, tworzyli zgrane stadło. Pewnego piątku ich uporządkowany świat legł nagle w gruzach. Całą rodziną wybierali się właśnie do krewnych do Kożuchowa, gdy na ich dom dokonano brutalnego napadu. Napastnicy rzucili się na ojca rodziny, któremu poderżnięto gardło. Na szczęście, wszyscy domownicy przeżyli. Sąd uznał, że starsza córka, Irmina, zleciła zabójstwo ojca, matki i brata. W zakładzie karnym w Krzywańcu odsiaduje karę 15 lat więzienia. Rodzice nie wierzą jednak w winę córki. Odwiedzają ją w zakładzie, walczą wszelkimi sposobami o oczyszczenie dziewczyny z tak poważnych zarzutów. Wierzą, że zostanie ułaskawiona. Irmina - ładna, zgrabna blondynka - stara się zasłużyć na miłość rodziców, złagodzić im cierpienia i ból. W więzieniu sprawuje się wzorowo, z utęsknieniem czeka na dzień widzeń. Mówi o swoim wielkim przywiązaniu i szacunku do rodziców. Kiedy została oskarżona o tak ciężkie przewinienie, matka i ojciec pozostali przy niej, nie wyrzekli się jej. Obydwoje bardzo ją wspierają i pragną, by znowu była z nimi. Przyjaciele szybko zapomnieli o niej. Irmina niechętnie wraca do tragicznych wydarzeń z przyszłości. Była bardzo młoda i naiwna. Miała problemy, zaszła w ciążę i bała się powiedzieć o wszystkim rodzicom. Matka Irminy po raz kolejny odwiedza córkę w więzieniu, mając nadzieję, że ten koszmar wkrótce się skończy. Towarzyszy jej kilkuletnia śliczna wnuczka Wiktoria, której dziadkowie zapewnili szczęśliwy, spokojny dom, wychowują w duchu wielkiej miłości do matki. Dziewczynka nie wie, że jej rodzicielka przebywa w więzieniu. Wierzy w historyjkę o pracy, w której ukochana mamusia pozostanie jeszcze jakiś czas. Cała rodzina z nadzieją i wiarą czeka na dzień, kiedy znowu wszyscy będą razem.