Jak motyl

23-letni Przemek od urodzenia jest całkowicie bezwładny. Nie może też mówić. Jest zdany na łaskę innych. Był uważany przez lekarzy i opiekunów za ciężko upośledzonego umysłowo, debila, który niczego nie czuje i nie myśli. Odrzucony, zapomniany nie miał kontaktu z otaczającym go światem. Przykuty do wózka wegetował bezwolny niczym roślina, za którą zresztą uchodził w oczach innych. Nikt nie chciał wierzyć, że jego mózg pracuje normalnie. Pewnego dnia zdarzył się cud. Jedna z opiekunek zauważyła, że chłopiec reaguje na jej głos.