Jan z drzewa

Jan (Bogusław Suszka) jest lekarzem, znudzonym życiem mężczyzną po czterdziestce. Mieszka z wiecznie zapracowaną żoną (Dorota Kiełkowicz), której zewnętrzna elegancja kontrastuje z brakiem zainteresowania porządkiem w domu. Od dawna nie mają ze sobą kontaktu. Pewnego dnia Jan decyduje się na krok tyleż odważny, co ekscentryczny. Po kilkumiesięcznych przygotowaniach wyprowadza się z domu i zamieszkuje kilka metrów nad ziemią w gałęziach rozłożystego dębu. Czas, którego ma teraz pod dostatkiem, upływa mu na nadrabianiu zaległości w lekturze i medytacji. Jak się okazuje, kryjówka na drzewie nie gwarantuje mu upragnionej ucieczki od świata. Widok dorosłego mężczyzny mieszkającego w domku na drzewie wzbudza powszechne zainteresowanie ludzi, którzy wyzywają Jana od świrusów i wysyłają do psychiatry. "To romantyczna komedia dedykowana tym, których życie zacina się po czterdziestce" - zapowiadał film reżyser i scenarzysta obrazu Łukasz Kasprzykowski, który sam ma dopiero 33 lata. Kasprzykowski tworzy z powodzeniem amatorskie etiudy, dokumenty i filmy krótkometrażowe już od 1995 roku. Dzięki etiudom, takim jak "Droga do światła" i "Ich dwoje" czy dokumentowi "Gasnąca Gwiazda" młody filmowiec znalazł zwolenników swojej twórczości wśród doświadczonych kolegów po fachu. Jest wśród nich twórca kultowej "Hydrozagadki" Andrzej Kondratiuk, który wypowiada się o nim z uznaniem: "Kasprzykowski jest mistrzem. Jego atutem jest prostota i umiejętność pokazania maksimum treści w minimalnym czasie". Pełen trafnych obserwacji rodzimej rzeczywistości scenariusz do "Jana z drzewa" powstał w czasie zarobkowego pobytu Kasprzykowskiego w Irlandii. W scenariuszu pojawia się kilka smutnych zdań na temat "wyjazdów", czyli tak powszechnej w Polsce emigracji zarobkowej: "Ten temat potraktowałem z ironią, bo to od człowieka zależy, gdzie znajdzie właściwe miejsce dla siebie. Dla jednych będzie ono w kraju, dla innych za granicą" - opowiadał reżyser.