Jaskiniowcy z Himalajów

Cave People of the Himalaya, Wielka Brytania 2011

Widzowie towarzyszą grupie archeologów i alpinistów prowadzących prace wykopaliskowe w Himalajach. Badania archeologiczne potwierdzają, że w skalnych jaskiniach żyli przedstawiciele nieznanych kultur.

Reżyseria:Liesl Clark

Czas trwania:52 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Jaskiniowcy z Himalajów w telewizji

Galeria

Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
  • Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
  • Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
  • Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
  • Jaskiniowcy z Himalajów (2011) - Film
  • Liesl Clark

    Reżyseria

Opis programu

Wysoko położone płaskowyże i góry to miejsca najpóźniej zasiedlone na ziemi. Rozrzedzone powietrze dokonuje spustoszenia wśród ludzi. Tylko niewielu jest w stanie przetrwać w takich warunkach. A gdyby tak spojrzeć w przeszłość, wówczas okaże, że jednak ludzie osiedlali się w tych miejscach. Potwierdziły to badania archeologiczne prowadzone w Himalajach w jaskiniach skalnych. W filmie towarzyszymy grupie archeologów i alpinistów, którym przewodzi dr Mark Aldenderfer specjalizujący się w poszukiwaniu i badaniu szkieletów dawno zmarłych ludzi. Jego ekipa prowadzi prace wykopaliskowe w Nepalu, w dawnym starożytnym królestwie Mustangu. Rzeka Kali Gandaki wyżłobiła tu szlak migracji przez Himalaje, łączący Chiny i Tybet z Indiami. Mustang leżał kiedyś na rozstajnych drogach, a rzeka była ważną arterią połączoną ze słynnym Jedwabnym Szlakiem, prowadzącym ze Wschodu na Zachód. Dr Aldenderfer ma nadzieję, że zbadanie, jak żyjący tu ludzie chowali zmarłych, pomoże ustalić, kim byli i skąd przybyli? Dotychczasowe badania potwierdziły, że w jaskiniachskalnych żyli przedstawiciele nieznanych kultur. Penetrując jaskinię grobową, badacze natrafili na szczątki zmarłych, umieszczone na drewnianych konstrukcjach, przy czym niektóre ciała przed złożeniem do grobu zostały pozbawionetkanek miękkich. Porównując sposoby pochówku, naukowcy doszli do wniosku, że być może są to początki istniejącej do dziś w Tybecie tradycji tzw. pochówków niebiańskich lub powietrznych, wedle których ciała zostawia się na żer sępom, które tu uważane są posłańców niebios, przenoszących duszę do nieba.