Jaśnie pan szofer

Zręcznie zrealizowana, bezpretensjonalna komedia, w której wykorzystano znany chwyt udawania kogoś, kim się w rzeczywistości nie jest. Atutem filmu jest też ścieżka dźwiękowazawierająca kilka melodyjnych, łatwo wpadających w ucho piosenek. Głównym bohaterem "Jaśnie pana szofera" jest hrabia Boratyński, który ma bardzo do siebie podobnego lokaja nazwiskiem Antoni Łybko (obu gra Eugeniusz Bodo). Pewnego dnia arystokrata wyjeżdża za granicę. Korzysta z tego sprytny służący. Podaje się za swego pana i prosi o rękę Hanię - córkę prezesa Pudłowicza, mającego spore kłopoty finansowe. Hania, chcąc pomóc ojcu, godzi się na małżeństwo. Kiedy Boratyński wraca, dowiaduje się o wszystkim. Postanawia przez pewien czas grać rolę Antoniego Łybki. Zjawia się u prezesa Pudłowicza i obwieszcza mu, że na polecenie swego pana ma zawieźć Hanię i jej męża do Krynicy. Podczas podróży dziewczyna zakochuje się w Boratyńskim z wzajemnością. Nie muszą nawet brać ślubu, gdyż... w świetle prawa są już mężem i żoną. Komedia, 51 min, Polska 1935 Reżyseria: Michał Waszyński Scenariusz: Konrad Tom Zdjęcia: Albert Wywerka Muzyka: Henryk Wars Występują: Eugeniusz Bodo, Antoni Fertner, Ina Benita, Loda Niemirzanka, Ludwik Sempoliński, Tadeusz Olsza, Feliks Chmurkowski, Zofia Ślaska, Stanisława Wysocka, Jerzy Redo, Jan Boniecki i inni